| Biuro Turystyki Kajakowej AS-TOURS | PROZONE - wypożyczalnia kamer GoPro! | KONKURS RELACJA MIESIĄCA |

Znalezione wyniki: 551

Wróć do listy podziękowań

Re: Bug - rzeka graniczna C.D.

Siedzę i wybieram, poniżej coś na zachętę, ale jeszcze ze dwa dni mi daj. A linka do zdjęć Tomasza zaraz ci wyślę.
DSCF5434mini.png


DSCF5705mini.png
przez Maga
20 sierpnia 2019, o 20:55
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: Czerwony ocean

ludzi, którzy są świadomi cierpienia zwierząt, jest coraz więcej (moja siostra, znana tu skąd inąd, od jakiegoś czasu, poszła również w tym kierunku, z resztą odnosząc sukces).


Sukces za wcześnie odtrąbiłeś, bo zdarza mi się jeść mięso, np. na ostatnim spływie. Choć mimo wszystko mocno ograniczone, bo jednak konserwy mięsne zamieniam na pasztety sojowe, duże zresztą lepsze od podlaskich.

Co do świniobicia, mieliśmy okazję na spływie być jego świadkami - obrazu nie było, była za to fonia. Jeśli o mnie chodzi, nie widzę żadnej różnicy między mordowaniem świni a mordowaniem walenia.
Oleju palmowego nie jadam. Brzydzę się myślistwem. Wędkowanie toleruję, ale jak widzę, jak obchodzą się z rybą niektórzy wędkarze, to mam ochotę wsadzić im w dupę haczyk.

Zastanawiam się, czemu ktoś z góry zarzuca innym wybiórczą wrażliwość.
przez Maga
22 sierpnia 2019, o 10:45
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

10-18.08.2019 Bug, Wola Uhruska - Michalków

Data: 10-18 sierpnia 2019 (w tym 6 dni na wodzie)
Trasa: Wola Uhruska - Michalków
Rzeka: Bug
Długość trasy: 145 km

W tym roku znów ruszyliśmy na Bug graniczny, by kontynuować ubiegłoroczny, rozpoczęty w miejscowości Gołębie, spływ. Spotkaliśmy się w Woli Uhruskiej w sobotę wieczorem przy ośrodku Pompka, ostatecznie było nas 8 osób.
Poznaliśmy w końcu forumowicza grzeszko, któremu chciało się przyjechać aż z Dąbrowy Górniczej. Tego wieczoru odwiedzili nas też Rowerowi Włóczykije ze Skoredem na czele – wracający akurat z rowerowej wycieczki na Ukrainę.
https://1.bp.blogspot.com/-aOs-TM3v6dk/XV6mnNTCLtI/AAAAAAAALoM/ymCrkyesnkMAtMsXYhQKA1kDESYpo4n0wCLcBGAs/s1600/DSCF5288.jpg

Niedziela, Wola Uhruska – Zbereże

Tradycyjnie już spływ został zgłoszony straży granicznej. Rozpoczęliśmy dokładnie w miejscu, gdzie skończyliśmy spływ rok temu, przy pochylni SG. Można powiedzieć, że przez rok nic się nie zmieniło – woda, słońce, zielone brzegi,
jakby tego całego roku pomiędzy – nie było.
https://1.bp.blogspot.com/-yin8uIVpY9s/XV6mnNnfR9I/AAAAAAAALoI/I-DofjciMm8Up-bl_dUoS3kk4Dv4Pi3uQCLcBGAs/s1600/DSCF5292.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-ebqA_PVsqgo/XV6mn16-c7I/AAAAAAAALoU/8Iy7dztTUsAPdCwZ-C2JRPRguDAejqApwCLcBGAs/s1600/DSCF5294.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-avC8fm8fkWI/XV6moI2CILI/AAAAAAAALoY/MnpwgdDMN0Y1iw_60byz_20oq-ESUyZbwCLcBGAs/s1600/DSCF5295.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-Ei2GruHjHYM/XV6mojAlILI/AAAAAAAALog/2eWlRTBvq3MiYPkPSEf9v60Ph4KkiqgZACLcBGAs/s1600/DSCF5300.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-LWEVlsPhIjE/XV6moxngQqI/AAAAAAAALok/3anyf__w6UgYNqir_j5tqkg8aH3j5rs-gCLcBGAs/s1600/DSCF5304.jpg

Poziom wody okazał się wystarczający do płynięcia, choć oczywiście musieliśmy omijać mielizny.
Po drodze oczywiście robiliśmy sobie przystanki.
https://1.bp.blogspot.com/-Icx8J47lnuU/XV6mpSMivMI/AAAAAAAALoo/u-DbaOTXlUQEqTjksE3zxPxd1rR4oAP4QCLcBGAs/s1600/DSCF5306.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-3RC2EPezuSA/XV6mqfRAd9I/AAAAAAAALo4/3gCuAyDxYE85nrDH15FV_PXhvDP899Q3ACLcBGAs/s1600/DSCF5317.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-F2fh0KxsWxg/XV6mquavHxI/AAAAAAAALo8/T9t2ARvjp94IFu5OOGoPoHyfbDCjidZ4QCLcBGAs/s1600/DSCF5319.jpg

Na tym odcinku po obu stronach towarzyszyły nam piękne piaszczyste skarpy.
https://1.bp.blogspot.com/-YG53rloKyQM/XV6mr_beUpI/AAAAAAAALpI/sTMNLk_v75IcG_Th86kOob_248M7n9SrgCLcBGAs/s1600/DSCF5330.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-aNwnEDaAGoo/XV6msoYXvjI/AAAAAAAALpQ/eBEOuNIEXRsi5_cHPVCkQqGJu_DH9VixACLcBGAs/s1600/DSCF5338.jpg

Pogodę mieliśmy świetną.
https://1.bp.blogspot.com/-BHB1mRX7rYY/XV6mtewhZnI/AAAAAAAALpc/PjNFiG-3yM4AeNgq8nvqsMPV4nnZD3x7QCLcBGAs/s1600/DSCF5343.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-ufb3S_6i_bA/XV6muQxLxOI/AAAAAAAALpo/S2qTzgWMjjYJKA83qHPgA4q6-hUJAMvQwCLcBGAs/s1600/DSCF5352.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-Eoou7RaAgXQ/XV6muwlqKQI/AAAAAAAALps/bPEGndnlfEsU3Cuj9g_ZOPIz6XUNdKgTgCLcBGAs/s1600/DSCF5356.jpg

W dobrych humorach dopłynęliśmy do Zbereży, gdzie akurat odbywały się X Europejskie Dni Dobrosąsiedztwa. Oba kraje połączył kolejny raz most pontonowy.
https://1.bp.blogspot.com/-8EUJZ0mGeZc/XV6mvDrAHpI/AAAAAAAALpw/u5v5P4PIUNESX84RWVSJCmFmz41_MxmIACLcBGAs/s1600/DSCF5357.jpg

Celem tego wydarzenia była aktywizacja współpracy transgranicznej samorządów i mieszkańców terenów przygranicznych w budowaniu wzajemnego zaufania, promocja walorów przyrodniczo-turystycznych Polesia
poprzez organizację aktywnych form wypoczynku oraz propagowanie miejscowości Zbereże i Adamczuki jako lokalizacji stałego drogowego przejścia granicznego (info oficjalne). Piszę: była, bo to już ostatnia edycja.
Polska strona wycofuje się z organizacji przedsięwzięcia, które podobno nie spełniło pokładanych w nim nadziei. Ja uważam, że trzeba dać ludziom możliwość wymiany towaru od czasu do czasu.
(Kwas chlebowy zaiste dobry był, podobnie jak ukraińskie piwo).

https://1.bp.blogspot.com/-dPnJaZrQDic/XV6mvP6aBLI/AAAAAAAALp0/aT64oXvXxhotKnA-HyFH1kiKUJkO96NIwCLcBGAs/s1600/DSCF5359.jpg

Ponieważ na drodze stał nam most pontonowy, musieliśmy wysiąść z kajaków i przenieść je za wyznaczone barierki tymczasowego przejścia granicznego. A ponieważ miejsce było dogodne do biwakowania, a zapach kiełbasek
miło rozchodził się po okolicy – zapadła decyzja, by rozbić namioty właśnie tutaj. Co prawda dostaliśmy zakaz wchodzenia do wody, aby nie denerwować i tak już zestresowanej ukraińskiej straży granicznej,
ale udało się wynegocjować 15 minut na kąpiel punktualnie o godzinie 19.00. A potem już miło spędziliśmy czas zaraz przy moście pontonowym.

Poniedziałek, Zbereże – Włodawa (przy wodowskazie)

https://1.bp.blogspot.com/-Ay0ltyT6IpE/XV6mwWO3JDI/AAAAAAAALqA/Ry6LuuO4q3IiNJs9ktpg1hzh5-qnSNt3ACLcBGAs/s1600/DSCF5371.jpg

W związku z tym o 5.30 rano niedaleko naszego obozowiska wjechał ciężki sprzęt jednostki wojskowej z Dęblina, której zadaniem było rozmontowanie mostu.
https://1.bp.blogspot.com/--zl-rvMVQdw/XV6mw0qGp0I/AAAAAAAALqI/gZx31rxwkr0Q2WbLEAuvpklIcg6y5ugpgCLcBGAs/s1600/DSCF5379.jpg

Po śniadaniu Ewa zaproponowała przystojnym panom, żeby nam dali pół godzinki na zebranie się, tak aby i nam, i im, poranek upłynął bez stresu. Wojsko to bardzo przyjemni i sympatyczni ludzie
i bardzo dbali o nasze bezpieczeństwo. Straż graniczna zresztą też, ale jeszcze o nich będzie.
https://1.bp.blogspot.com/-M0aXKUr7gSE/XV6myWDpL9I/AAAAAAAALqg/qXwQuc3YHBokstKl3E8lLbAPQLnnbRRSwCLcBGAs/s1600/DSCF5387.jpg

Ruszyliśmy w dalszą drogę.
https://1.bp.blogspot.com/-hfdKDHrhuqc/XV6myypef5I/AAAAAAAALqk/QZd3RBEgC8U-sKDpxgeyvnq0oWcbLqsoQCLcBGAs/s1600/DSCF5390.jpg

Tego dnia mijaliśmy wiele pięknych skarp zarówno po naszej, jak i ukraińskiej stronie.
https://1.bp.blogspot.com/-424juC03xLQ/XV6mzVfCP4I/AAAAAAAALqo/rZVNndeO03sTI2k1CMKJ8F4U7Ij0XxDgQCLcBGAs/s1600/DSCF5394.jpg

Cieszyły oczy także piękne lasy sobiborskie i okolice Wołczyn, również urokliwe.
https://1.bp.blogspot.com/-lD97nHvdvGM/XV6m0b5NqfI/AAAAAAAALq0/KCIIrWhbceUOAOeT2VQvlLemNTFpEXdrgCLcBGAs/s1600/DSCF5398.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-f1cmhwgbXEY/XV6m0mLMx8I/AAAAAAAALq8/AkLx1yvFp3QlmWvCG8aovUlwyM1Nn0vSwCLcBGAs/s1600/DSCF5401.jpg

Tego dnia również robiliśmy krótkie przerwy na odpoczynek. Maciek brał sobie do rzeki krzesełko, słusznie podsumowując, że za takie luksusy w kurortach ludzie płacą ciężkie pieniądze.
https://1.bp.blogspot.com/-6UXqkGzRI0Y/XV6m26W5cWI/AAAAAAAALrQ/tbtjMZ_MYVw4cO-oNX3kjN78y1p_ZljIQCLcBGAs/s1600/DSCF5415.jpg

Nasza flota.
https://1.bp.blogspot.com/-ZEk13OEpuEA/XV6m3vLcg5I/AAAAAAAALrc/OqdisUDzzZEQ7ECkjYzPofKFfugKtG9LACLcBGAs/s1600/DSCF5421.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-VxQtgS0cjQM/XV6m5tyV13I/AAAAAAAALrw/d3oVgxY80fwmVsPozlo2dHp19HwU12HZACLcBGAs/s1600/DSCF5429.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-UY61LUEkxvY/XV6m6LhaA7I/AAAAAAAALr4/StaDKn6j2wYXAR0CeX5kVqrs88vI6yGOACLcBGAs/s1600/DSCF5433.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-NXrFB-p7LJ8/XV6m6uYW1SI/AAAAAAAALr8/YRQWq-_ed8QAsPeGuUJaMFnwIG0tQuJFACLcBGAs/s1600/DSCF5434.jpg

Wołczyny, dobre miejsce do biwakowania, gdyby ktoś szukał.
https://1.bp.blogspot.com/-KfjytVArNv4/XV6m7MhyeLI/AAAAAAAALsE/IJu-gVPHZns2k-Xuro4PTjdPZ6ZYSv3IQCLcBGAs/s1600/DSCF5441.jpg

Przeszkody w wodzie są, ale można je łatwo ominąć.
https://1.bp.blogspot.com/-kArtUF7NLJc/XV6m7_lMmZI/AAAAAAAALsQ/REWkR9uJ7HkFwqLTyTo2iSCsaO--kCqOACLcBGAs/s1600/DSCF5446.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-Bt_7GX1Ds8M/XV6m87gitEI/AAAAAAAALsg/b5jap4UwEW0xxpIo-TNuxMVVQ-MHUzWQgCLcBGAs/s1600/DSCF5462.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-UHw8KUFQxQc/XV6m9LJ3H1I/AAAAAAAALsk/wbF2usqyYbkHIcBC0J6O8evth3pchgM0wCLcBGAs/s1600/DSCF5463.jpg

Jest tu mnóstwo czapli, szarych i białych.
https://1.bp.blogspot.com/-ULAtvVZpkrg/XV6m9idBKWI/AAAAAAAALss/wGLa4Jw2Q-8UztblHbBkrbKp8GYLjagsQCLcBGAs/s1600/DSCF5466.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-pedChCSP_KA/XV6m9XGbgkI/AAAAAAAALso/ZfIhiDbktBcTFJ-N528oNTY5Sp_A9rN8gCLcBGAs/s1600/DSCF5465b.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-QdrO2img6v4/XV6m9-kTCbI/AAAAAAAALsw/8SjgyUJiyDoDfxalPD68nHsaT-xVxSO4QCLcBGAs/s1600/DSCF5468.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-Jm079eGP3ME/XV6m_JOP3vI/AAAAAAAALtA/QtPwweuQ1oM8m7GLTgdciLjBO4kQN_6eQCLcBGAs/s1600/DSCF5482.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-dQFGHTn-NoM/XV6m_OcQ9TI/AAAAAAAALtE/pS5OJ3X_Q9oT1jQ08Fj5Nk5o-QzGcZivQCLcBGAs/s1600/DSCF5483.jpg

Po prawej stronie mamy już Białoruś.
https://1.bp.blogspot.com/-a6y28_eObkc/XV6nAabqBTI/AAAAAAAALtQ/ANWo7XKHsjgnC0uz5vN8Tb7DSyaY0tEgACLcBGAs/s1600/DSCF5490.jpg

Dopłynęliśmy w końcu do Trójstyku granic Polska – Ukraina – Białoruś, który bardzo chciał zobaczyć grzeszko. Po krótkiej i treściwej dyskusji postanowiliśmy płynąć tego dnia jeszcze dalej – do Włodawy.
Te pozostałe 10 km okazały się bardzo przyjemne – tak jak tylko może być przyjemne płynięcie na liścia w blasku chylącego się ku zachodowi słońca.

https://1.bp.blogspot.com/-p6rYVH3t3Yg/XV6nBldcp-I/AAAAAAAALtc/T51vzZmqeak43JHTc_II6mdX7lfWXUqAgCLcBGAs/s1600/DSCF5496.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-s-HFKjESza0/XV6nB-gzvyI/AAAAAAAALtk/jPuywXyNnskFdSaRyoTRSS-mYUrCckZZwCLcBGAs/s1600/DSCF5499.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-uPlBvwtZAFo/XV6nC4H7GtI/AAAAAAAALts/zB5X12cistQnJZzH7uFx0Yh4pjYS8qD4QCLcBGAs/s1600/DSCF5502.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-d-8TU4jQdXU/XV6nDo3qMRI/AAAAAAAALt4/UoVOMKAi2oMZoKXMl2dRP_V3VHqODbEUACLcBGAs/s1600/DSCF5506.jpg

Kto z nas nie zna słynnego za sprawą codziennych komunikatów emitowanych w radiowej jedynce zdania „We Włodawie na Bugu przybyło…/ubyło...”! Wodowskaz znajduje się na przedłużeniu ulicy Lubelskiej,
poniżej nasypu po moście drogowym, który spłonął w 1939 r. Obserwacje stanów wody na Bugu we Włodawie zaczęto mierzyć systematycznie od 1897 r. Pierwsza lokalizacja wodowskazu znajdowała się kilka kilometrów w górę rzeki,
przy nieistniejącym już moście linii kolejowej Chełm - Brześć. W 1922 r. pomiary wody zaczęto prowadzić na nowym wodowskazie łatowym, w pobliżu obecnie funkcjonującego, a od 1965 r. do dziś wodowskaz znajduje się w aktualnej lokalizacji. Włodawski wodowskaz jest jednym z niewielu w Polsce wodowskazów skośnych, zwanych również schodkowymi. Ułatwia on pomiar przy przesuwającej się linii brzegowej wraz ze zmianą stanu wody. Kilka metrów od wodowskazu znajduje się niewielki budynek, w którym umieszczony jest limnigraf – urządzenie pozwalające rejestrować przez cały czas poziom wody na rzece. Jest to urządzenie pracujące w trybie ciągłym, tzw. samopiszące, które od 1970 r. wykonuje pomiary stanu wody (info za Urzędem Miejskim we Włodawie).
https://1.bp.blogspot.com/-TSJOgG0-5o4/XV6nELG-LZI/AAAAAAAALt8/bHaf86nJEh8I11SmPUziOnVS0Ha0w8rhACLcBGAs/s1600/DSCF5510.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-59076dm-E28/XV6nEfLKABI/AAAAAAAALuA/Nda4UOrb5ssbbHWWpoXs53_rsk2Na2qZgCLcBGAs/s1600/DSCF5511.jpg

Tu właśnie, obok ławeczek, rzeźby Wodnika i wiaty, rozbijamy swoje namioty. Zaczyna padać, ale na razie umiarkowanie. Razem z Ewą i Maciejem udajemy się po zakupy do włodawskiej Biedronki.
Drogę umila nam Maciej opowieściami ze swojej młodości. W drodze powrotnej dzwonię po pomoc w niesieniu zakupów – na wezwanie odpowiada Romek.
Jeszcze przed pójściem spać pijemy piweczko w mocno już okrojonym gronie, obserwujemy jętki i słuchamy z radia piosenek Nohavicy. Maciej postanawia spać pod wiatą, a Ewa pod tarpem.
Około godziny drugiej w nocy budzi mnie coś jakby stroboskop. To burza, która dość gwałtowna i długa dostarczyła nam niezapomnianych wrażeń. Bardziej niż o piorunach myślę o drzewach, które mamy za plecami, na szczęście – nie ma dużego wiatru.
Tak było:
https://1.bp.blogspot.com/-CZhhoHzCQww/XV71kVQUn7I/AAAAAAAAL9Q/YxGi-0E4P0Yi97PHM08qRpECdGOerls8wCLcBGAs/s1600/Screenshot_2019-08-13-02-09-19-947_com.android.chrome.png

Po burzy udaję się w krótki obchód obozowiska, wymieniamy z Grzeszkiem, Maciejem i Ewą uwagi burzowe i idziemy spać. Nad ranem przechodzi jeszcze jedna burza, ale ta już jest krótka i mało spektakularna.

Wtorek, Włodawa – Pawluki

https://1.bp.blogspot.com/-gj8RS3kK0kE/XV6nGQY3eYI/AAAAAAAALuY/ePghJl6FC64OBw0oKVw6BlWNDr9l35JowCLcBGAs/s1600/DSCF5518.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-SLz2uCNFKts/XV6nGm_iipI/AAAAAAAALuc/PEqL4kHixxwfPvIb3aKkC1CBomtGEDeTQCLcBGAs/s1600/DSCF5520.jpg

Rano jemy jajecznicę i wspominamy, głównie z Maciejem i Ewą, bo reszta spała, nocną burzę, natomiast do wyjazdu szykuje się grzeszko. Jeszcze raz dzięki za to, że chciało ci się jechać taki kawał,
żeby poznać nas, Bug i zobaczyć trójstyk. Na pewno jeszcze nie raz spotkamy się na wodzie.

Tu pomysłowy Dobromir (Romek) prezentuje skuteczny sposób na niezgubienie butów.
https://1.bp.blogspot.com/-cogWC24lboI/XV6nIxujReI/AAAAAAAALu0/eJV8Czonm74j0OgONjObxsVU4REUftFOwCLcBGAs/s1600/DSCF5526.jpg

Wczorajszy dystans powoduje, że nie musimy się spieszyć. Jako dzisiejszą metę obieramy Pawluki i płyniemy niespiesznie, robiąc po drodze dwa przystanki.

https://1.bp.blogspot.com/-WLF2VB3VudE/XV6nJb0EMHI/AAAAAAAALu8/fI8zG5e2amkuHmtEmvkf6YbiqbaUodAeQCLcBGAs/s1600/DSCF5528b.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-RoeQTnWyHck/XV6nKUotFOI/AAAAAAAALvM/9Cy7mR6oYTQ-FGXPOIHL6MBt1VFQxKMyACLcBGAs/s1600/DSCF5536.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-I_MUlmDARZ8/XV6nK59FY1I/AAAAAAAALvU/mdfNB0S9p7gxxr-vvaN7ruBNQCfmFGe3ACLcBGAs/s1600/DSCF5540.jpg

Pierwszy wypada za Susznem, na cypelku wyraźnie przez kogoś zagospodarowanym.
https://1.bp.blogspot.com/-iFUZ4IIbcHI/XV6nLRanbYI/AAAAAAAALvc/jkb5o0d_G-UH1ggXgTMYQlYx1QNVmwXLACLcBGAs/s1600/DSCF5548.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-MfIgVlYiAk4/XV6nMLRo_XI/AAAAAAAALvo/oT7xUZ-pLJcN6Q1dmApjGIGCacGBYI7SQCLcBGAs/s1600/DSCF5552.jpg

Drugi w Różance, gdzie znajduje się zadaszenie turystyczne.

https://1.bp.blogspot.com/-l7Hn88glVyo/XV6nMg2RvoI/AAAAAAAALvw/aLYXqXFLkdMPL-P4DFNAzri1GNKgGJfhgCLcBGAs/s1600/DSCF5555.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-19qx1zqfBCA/XV6nM0roD8I/AAAAAAAALv0/NC7A7KwzMFQvvPlEuNGuEAy8YBMOfm0NQCLcBGAs/s1600/DSCF5557.jpg

Oprócz małego obiadu mamy czas na wycieczkę do pozostałości zespołu pałacowego z XVII wieku, czyli majątku Pociejów, który kiedyś na pewno okazały, dziś błaga o zabezpieczenie i remont.

https://1.bp.blogspot.com/-fM8oqdw7FpA/XV6nOyT08DI/AAAAAAAALwI/0TloDby0KUYM7ybg3DtBwLLd3cNSOBLHwCLcBGAs/s1600/DSCF5567.jpg

W końcu XVIII wieku, w pałacu w Różance, gościli m.in. Julian Ursyn Niemcewicz i Franciszek Dionizy Kniaźnin. Pierwszy wspomina ten pobyt w pamiętnikach, drugi różańskie wrażenia zawarł w wierszach „Do Bugu” i „Z podróży”.
https://1.bp.blogspot.com/-5ZuGx65PhPc/XV6nOzxgB0I/AAAAAAAALwM/xhaVIkEwwPcSqiTOm8bkit0b-ohy0O8dQCLcBGAs/s1600/DSCF5570.jpg

Dzisiaj jedynymi pozostałościami rezydencji Pociejów i Zamoyskich w Różance są na wpół zawalone i zarośnięte fragmenty ogromnych piwnic pałacowych oraz duży, 12-hektarowy park na skarpie doliny Bugu, otoczony ceglanym murem.
Z zabudowań zespołu pałacowego ocalała tylko mocno zniszczona późnoklasycystyczna XIX-wieczna kordegarda, strzegąca niegdyś bramy wjazdowej, oraz także zniszczony XIX-wieczny trójkondygnacyjny pawilon parkowy w kształcie wieży, mieszczący później pałacową kotłownię (informacje ze strony: http://polaneis.pl/miejsca/rozanka-nadbuzanska-wies-o-barwnej-przeszlosci-woj-lubelskie-palac-zwany-wersalem-polnocy-i-tajemnicze-lochy, gdzie można przeczytać bardzo ciekawą historię pałacu wraz z legendami, polecam).

https://1.bp.blogspot.com/-HULT9iwmioE/XV6nP0e3I0I/AAAAAAAALwc/opmlXpDV-ewDL2jKl2KAx_jpzUYnTYUkgCLcBGAs/s1600/DSCF5575.jpg

W trakcie spaceru po parku znajdujemy rzeźbę, która upamiętniająca miejsce, gdzie od września 1941 r. gestapo i żandarmeria hitlerowska przeprowadzały egzekucje Żydów, ludności polskiej i jeńców radzieckich.
Równie zniszczone i zarośnięte miejsce, jak i cała reszta.
https://1.bp.blogspot.com/-bQrdMtGwuxI/XV6nQndg_HI/AAAAAAAALwk/azAeen4IhQIrmiGmPjHR2CCxgqe7ROl-wCLcBGAs/s1600/DSCF5580.jpg

Po odpoczynku ruszamy.
https://1.bp.blogspot.com/-0JO7RieQPIU/XV6nR5dcphI/AAAAAAAALw4/suj9WO2flLMlnAyE537xjnQALOyDWoSGgCLcBGAs/s1600/DSCF5591.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-ytil71rZxs4/XV7CakDouHI/AAAAAAAAL8A/2926iFNKvTkTt2lesNgIEYZK_vpYPPkxQCLcBGAs/s1600/IMG_20190813_152057.jpg

Popołudniem dopływamy do wsi Pawluki. Jest tu naprawdę sporych rozmiarów plaża i łąka. Romek idzie do właścicieli miejsca i pobliskiego gospodarstwa zapytać o zgodę na biwak. Oczywiście nie ma żadnego problemu. Zatem zostajemy.
https://1.bp.blogspot.com/-YNF6x7b1O8g/XV6nSpIOxvI/AAAAAAAALxE/ust0_Fw8OMEquyHPe3Vl20a0aUjyXXFwACLcBGAs/s1600/DSCF5600.jpg

Jak codziennie meldujemy się straży granicznej. Tym razem odbywam krótką konwersację z strażnikiem, wzbudzając jego wesołość odpowiedzią na pytanie o ilość namiotów: „Jak Maciej rozstawi namiot, to będzie sześć”.

https://1.bp.blogspot.com/-_p3VG7-VNx4/XV6nSpYcwDI/AAAAAAAALxI/6xLxbdnAinconARrFt9YPp664VPz_bBsgCLcBGAs/s1600/DSCF5603.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-3Q1GlY27JuY/XV6nTFl2uPI/AAAAAAAALxM/lRzijypmow8Rq3SEJJlEZcWp-aENnkPiQCLcBGAs/s1600/DSCF5604.jpg

Dzisiejszego wieczoru pod czujnym okiem Macieja i wedle jego przepisu przygotowujemy gulasz w kociołku. Głównodowodzącą jest Ewa.

https://1.bp.blogspot.com/-lVaHn-jaDBI/XV6nTgUwFfI/AAAAAAAALxU/UT3WL5bRaL0QAvQxV-04bu7bABTbiYRsQCLcBGAs/s1600/DSCF5618.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-yqogrGCvzLY/XV6nVLXjj9I/AAAAAAAALxk/bBzU_PSD-MEeygsGljedqvveMq1Xet5AgCLcBGAs/s1600/DSCF5622.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-ScQ5K7BbRS0/XV6nWbtJ6ZI/AAAAAAAALxw/Z_zB9DoMifcY37Jscasc2o0Zr30imMNbACLcBGAs/s1600/DSCF5626.jpg

I wierzcie – żadne słowa nie opiszą tego niepowtarzalnego smaku. Wieczór upływa nam na pogaduchach, a ciekawostkami historycznymi zadziwia nas Darek.
https://1.bp.blogspot.com/-2U4jZlbCDws/XV6sIxM0I2I/AAAAAAAAL7k/D2Rn9OSvbdgz2A8cfubaEbEOiAG5PpjxQCEwYBhgL/s1600/IMG_20190813_204944.jpg

Piękne czerwone zachodzące słońce coś zwiastuje. Ale co?

Środa, nadal Pawluki

Zwiastuje ścianę deszczu, która zawitała do obozowiska i krajów ościennych we wczesnych godzinach porannych. Łomot wody o namiot każe wszystkim raczej przewrócić się na drugi bok niż myśleć o wychodzeniu. Ale ileż można.
W tzw. okienku pogodowym (modne ostatnio określenie) pada decyzja o rozstawieniu tarpa, a podczas śniadania, w związku ze wzmagającą się ulewą, o rozstawieniu drugiego tarpa i pozostaniu tu na całą środę.

https://1.bp.blogspot.com/-Di6YynqXCgI/XV6nYWoU3LI/AAAAAAAALyM/8UYrUC7ZuRsrVKbThV6Va26jBV_66YeqQCLcBGAs/s1600/DSCF5641.jpg

Jest jeden problem. Sklep. Zachęceni sukcesem podobnej wyprawy rok temu – udajemy się do gościnnych gospodarzy z prośbą o podrzucenie do przybytku handl.-spoż. Do wyprawy nestor rodziny oddelegowuje ziewającego najmłodszego syna. Maciej w tym czasie próbuje zaprzyjaźnić się z kundlem, który pilnuje wejścia do pomieszczenia gospodarczego, w którym leży rozebrany po wczorajszym świniobiciu świniak (300 kg nieżywej wagi).

https://1.bp.blogspot.com/-q2D_LKEp1tQ/XV6sJPkdf0I/AAAAAAAAL7s/LOs1q_RY8W8l5_3g5fAf5s-e1spjiMsGgCEwYBhgL/s1600/IMG_20190814_113748.jpg

Sukces wyprawy przechodzi najśmielsze oczekiwania, nie dość, że mamy zakupy, to jeszcze prezent od gospodarzy.
https://1.bp.blogspot.com/-bWB9CPcBgmc/XV6sJjXZJ0I/AAAAAAAAL7c/q2YF7kqLKTcW-bvQKV00OFpmap0VEzbtwCEwYBhgL/s1600/IMG_20190814_120406.jpg

W tej sytuacji pozostaje zrobienie kolejnej potrawy z kociołka. Romek i Ewa proponują szczawiową, jako że wokół rośliny tej mamy dużo. Gotowanie trwa, a w międzyczasie coraz to inne osoby sprawdzają poziom ciepła w namiocie.
https://1.bp.blogspot.com/-lYO7CgZhY9Q/XV6sKijyHyI/AAAAAAAAL7k/Zndq7LEku_Ajylij-d0wiNzbeji8nxnkgCEwYBhgL/s1600/IMG_20190814_160231.jpg

Z braku ogniska są inne sposoby na kociołkowanie.
https://1.bp.blogspot.com/-Amk884oJrFs/XV7033Ie_7I/AAAAAAAAL9I/c9DtFD2vbF8T20Udo3FvekAu3KeL740iACLcBGAs/s1600/IMG_20190814_143345.jpg

Temperatura spada do ok. 15 stopni, czapkę doskonale zastępują majtki.
https://1.bp.blogspot.com/-4QLs4S8FY3I/XV6sLQW3rFI/AAAAAAAAL7o/iFbTRGbeAkkhUqyTGjhnVZ4I-LnqFH4rwCEwYBhgL/s1600/IMG_20190814_172038.jpg

Około 19 deszcz przestaje padać.
https://1.bp.blogspot.com/-7pSP_-vccXw/XV6nYwSQ8kI/AAAAAAAALyU/u9kBDFJSKas63vrmr-K6huBOWij7p4swQCLcBGAs/s1600/DSCF5647.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-dqZkJJ6oXVs/XV6nZMLEc7I/AAAAAAAALyY/jmnFRIO7tw8aQJ0joOTdDwHeMxPcqYDuwCLcBGAs/s1600/DSCF5649.jpg
W międzyczasie odbywam krótką konwersację z Tomaszem, który choć ma do nas 200 km, decyduje się dołączyć do spływu.

https://1.bp.blogspot.com/-Uys8Vn1NIaE/XV6nZ4Fk8JI/AAAAAAAALyk/MQgwArnZ4R8o01buX1tbMGqmg2MEJFsawCLcBGAs/s1600/DSCF5657.jpg

Ilość ugotowanego wcześniej rosołu zachęca wszystkich do ugotowania kolejnej zupy. Tym razem był to krupnik. Od gospodarzy Romek kupuje drewno, dzięki czemu mamy wspaniałe ognisko, które bardzo przydaje się po zimnym dniu.

https://1.bp.blogspot.com/-JidSAnMfD_w/XV6na1idCzI/AAAAAAAALys/SpJk7ko2rjgl_rndF1makB-tK1b00gZowCLcBGAs/s1600/DSCF5663.jpg

Tomek przyjeżdża po 22, w dodatku nie sam. Z gitarą. Jak możecie się domyślać, wnosi to sporo kolorytu do naszych ognisk.

https://1.bp.blogspot.com/-8aU6oi9f8CI/XV6sMOdQFOI/AAAAAAAAL7k/H7Wwgto-ImcztCp8leDea1cqyH7zxeF1gCEwYBhgL/s1600/IMG_20190814_232621.jpg

Czwartek, Pawluki – Mościce

Rano wita nas świąteczne słońce.
https://1.bp.blogspot.com/-gMjBiiZujro/XV6nbz96hDI/AAAAAAAALy4/xND2em2xD505BpfDcZD3pxy3EDVZsn21wCLcBGAs/s1600/DSCF5671.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-sdxKpms5kBo/XV6nct6WkVI/AAAAAAAALzE/AkrTFv1lZiApPDu2SrvL1EFo5Xizn002wCLcBGAs/s1600/DSCF5675.jpg

Z pewnym żalem opuszczamy gościnne Pawluki i płyniemy dalej. W nurcie coraz częściej pojawiają się małe i duże wyspy.

https://1.bp.blogspot.com/-auHUtIi3_lo/XV6nc2L7oHI/AAAAAAAALzI/u-F6PME7dgk5mGckbrZ1L0FzxadtwzWvQCLcBGAs/s1600/DSCF5681.jpg

Odpoczynek robimy przy najpiękniejszej jak dotąd wysokiej skarpie. Piękne miejsce!

https://1.bp.blogspot.com/-hgDb7AsscgI/XV6neBiKFnI/AAAAAAAALzc/lfthFNZcWoA5K1TcKgd7C4eece6RVv05gCLcBGAs/s1600/DSCF5698.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-F23wySHBIZc/XV6ndWARsQI/AAAAAAAALzQ/oQExVh3B7UYDXIqIyX1fVOu6MPpuvpgbACLcBGAs/s1600/DSCF5687.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-mhNheUVOtkI/XV6nd7yTczI/AAAAAAAALzY/HLVVTAI1VAcyEV9tEbssO6Egiryfvn_4QCLcBGAs/s1600/DSCF5694.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-RwVUJGY0W5o/XV6nfUdGyFI/AAAAAAAALzs/QKJ09shdQdohzsG6T7N0q7WxfDsBesBCQCLcBGAs/s1600/DSCF5703.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-hdRk2bCojQY/XV6nfozcGtI/AAAAAAAALzw/q7kP_-fsNfgiKOACa2xEy0RxlrkhhxcMgCLcBGAs/s1600/DSCF5705.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-RxQa210PRnQ/XV6nf_hQcfI/AAAAAAAALz0/dkNfQTZ9Dko7HDG4OZ98-B6TYylnzDj1QCLcBGAs/s1600/DSCF5706.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-rkMYI-qYu8s/XV6ngrK6E6I/AAAAAAAALz8/_0S0D8k1JFAqsHtQ-vQH-eBoIzllGED6wCLcBGAs/s1600/DSCF5710.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-1Xe7ZNupfyc/XV6ng6dWYEI/AAAAAAAAL0E/5DFh0V5B-fw4_70es9KCjWQJvle-HNeFwCLcBGAs/s1600/DSCF5712.jpg

Mijamy ujście rzeki Hanny i wieś Kuzawka.

https://1.bp.blogspot.com/-XOTUuAGdag4/XV6niCs-ZvI/AAAAAAAAL0Q/Gi2KgX8JWGUiqPjUwy62DJhF2M1Rsgw8wCLcBGAs/s1600/DSCF5715.jpg

I dopływamy do Sławatycz, gdzie robimy kolejną przerwę. Jest czas na przejście się po miejscowości.
Poniżej cerkiew Opieki Matki Bożej, której budowę ukończono w 1912 r. Pierwsza parafia prawosławna w Sławatyczach została założona w XV stuleciu, ale od tego czasu funkcjonowało kolejno kilka cerkwi – każda świątynia była budowana na miejscu starszej, gdy ta ulegała zniszczeniu lub spaleniu.
https://1.bp.blogspot.com/-qJ8E752Upsc/XV6sNCCWVQI/AAAAAAAAL7g/MPxhHgYFMVMTg-K_hhHmaMCwdZMOCPxlgCEwYBhgL/s1600/IMG_20190815_144207.jpg

Szukając informacji na temat Sławatycz znalazłam taką ciekawostkę: kultywuje się tutaj tradycję „brodaczy”. W trzy ostatnie dni roku młodzi mężczyźni przebierają się w stroje składające się z kapelusza ozdobionego misterną wysoką konstrukcją z kwiatów z bibułki, maski, kożucha i słomianych „spodni”. W takim stroju kolędują po domach oraz zaczepiają przechodniów, zwłaszcza młode kobiety, składając im życzenia.
Zwyczaj ten jest promowany przez miejscowy Gminny Ośrodek Kultury, organizujący konkursy na najciekawsze przebrania.

Most i przejście graniczne Sławatycze - Domaczewo.
https://1.bp.blogspot.com/-nAocEQQjh-s/XV6njnFzKaI/AAAAAAAAL0c/9VIV2HkKaNwgixGLmc7SRTBzH93pRsN2QCLcBGAs/s1600/DSCF5720.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-rwLl8giBXp0/XV6nkTbZV9I/AAAAAAAAL0o/HFLtr7jJZwgtRi466eAooyCxFbQceRyRwCLcBGAs/s1600/DSCF5724.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-w_t8XqD-vCQ/XV6nlKfDfUI/AAAAAAAAL00/T0MWgaNW6fwy0xisc5BUStA3GIZO2r7MQCLcBGAs/s1600/DSCF5730.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-skB-3JdyPa0/XV6nlXwPToI/AAAAAAAAL04/Lg_V6h_qKh47Ygh1VWWOZ8BbidOhKMwwQCLcBGAs/s1600/DSCF5731.jpg

Od tej pory mamy mały problem ze znalezieniem miejsca na nocleg. Decydujemy zatem, że będzie to wygodna plaża na wysokości wsi Mościce. Od straży granicznej Ewa dowiaduje się, że nie możemy nocować na plaży.
Potem dostajemy pozwolenie, ale nie możemy zbliżać się do wody ani zostawiać śladu na piasku. To trochę trudne, zważywszy na to, że plaża jest dokumentnie zadeptana przez komercyjne spływy, które robią tutaj przerwę,
oraz że – z racji kajakowania – jesteśmy raczej mocno związani z wodą. Ale mimo wszystko rozmowy przebiegają w bardzo sympatycznej atmosferze, a my stosujemy się do poleceń.
https://1.bp.blogspot.com/-w50GISm66Ck/XV6nluA0CWI/AAAAAAAAL08/eQaAVr47Cjo7_WN4iwIj8pOalc2nHFuOACLcBGAs/s1600/DSCF5732.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-adc1zSbZpHg/XV6nmE2lfwI/AAAAAAAAL1E/3n41N8bB8jIRrc9hucPKdgTVi7YC1zyfwCLcBGAs/s1600/DSCF5734.jpg

Ognisko znów do późna rozbrzmiewa gitarą i dyskusjami.
https://1.bp.blogspot.com/-iNwdztoVJis/XV7Dz5PdTrI/AAAAAAAAL8Y/DHPfwy322NQmN8j9nYLutCFpvzMxMrU1gCLcBGAs/s1600/IMG_20190815_203046.jpg

Piątek, Mościce - Kodeń

Rano powoli się składamy.
https://1.bp.blogspot.com/-TlO9eWcGNyI/XV6nmc6nAoI/AAAAAAAAL1I/ldkmg7ly-fUlnDnxnMO-1tz7hBwN0BlkQCLcBGAs/s1600/DSCF5735.jpg

Przy naszym wypłynięciu do plaży przybiła grupka innych kajakarzy, pojawił się też strażnik na motorze. Zatem tak jak pisałam wcześniej – ślady i tak będą.
https://1.bp.blogspot.com/-yAaYh3DMQwM/XV6nnGyKttI/AAAAAAAAL1Q/8suYoV3HNZUPZ_BD6f8fg_psL2gvyunIQCLcBGAs/s1600/DSCF5738.jpg

Pierwszy postój zaplanowaliśmy w Jabłecznej, by chętni mogli zwiedzić Monaster św. Onufrego. Jak głoszą miejscowe przekazy ludowe, inspiracją do założenia Monasteru Jabłeczyńskiego było cudowne
pojawienie się w pobliżu wsi Jabłeczna ikony św. Onufrego, która przypłynęła rzeką Bug. Mieszkańcy Jabłecznej oraz właściciele pobliskich posiadłości odczuli to jako przejaw szczególnej łaski Boga i na miejscu pojawienia się
ikony założyli prawosławny monaster.

Za murem otaczającym Monaster znajdują się, w niewielkiej odległości od siebie, dwie wolnostojące kaplice. Pierwszą, pod wezwaniem Świętego Ducha, wzniesiono nad samym Bugiem, na specjalnym nasypie. Widzimy ją zaraz po przybiciu do brzegu.
https://1.bp.blogspot.com/-0vTvmjzRePg/XV6noJewDxI/AAAAAAAAL1g/3kAIZRDl5y48BiBeCPQ25Vn8R-NwEM-GgCLcBGAs/s1600/DSCF5742.jpg

Spacerkiem idziemy do klasztoru, który znajduje się w sercu pięknego lasku. Są tu wielkie dęby, niektóre mierzą sobie ponad trzydzieści metrów wysokości i prawie osiem w obwodzie. Pomiędzy nimi posadzono topole i wierzby.
Na otaczających monastyr łąkach rośnie ponad 40 dębów, będących pomnikami przyrody (na zdjęciu poniżej widać Romka, tylko trzeba się przyjrzeć).
https://1.bp.blogspot.com/-XfrrjAYXDw8/XV6nonv4f6I/AAAAAAAAL1s/IKwSkmREwS4EEIJgxtrsNEh71iY1EWaZACLcBGAs/s1600/DSCF5747.jpg

Druga kaplica, pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny, usytuowana jest naprzeciw Bramy Głównej monasteru w wysadzonej drzewami alei, pochodzi z XX wieku (1906 r.).

https://1.bp.blogspot.com/-eS8okbzTVK0/XV6npca7G5I/AAAAAAAAL1w/2Ae6UwQrs7YFF4ytWobFDZNdw3qgxcGlgCLcBGAs/s1600/DSCF5748.jpg

Główna świątynia Monasteru Jabłeczyńskiego została wzniesiona w latach 1838-1840 w stylu klasycystycznym na planie krzyża greckiego. (info o monasterze ze strony: https://www.klasztorjableczna.pl/).

https://1.bp.blogspot.com/-ewQS2TTiaV8/XV6nqCPdcqI/AAAAAAAAL14/Cb-OF7_QEGcLsnnvxkFaZ4FMjB-NIuhJQCLcBGAs/s1600/DSCF5752.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-ImNpW7OL8ls/XV6nsZH1sYI/AAAAAAAAL2U/hKtUqma1pJUkd9qsZAxF3RLUNzrJUKG9QCLcBGAs/s1600/DSCF5767.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-0YtspgFY8iw/XV6nsP1KbPI/AAAAAAAAL2Q/soI3fvAJD5MyjEMk8ngd92nHgtMe3bQhgCLcBGAs/s1600/DSCF5763.jpg

Krótko zwiedzamy i wracamy nad Bug.
Dziś chcemy dopłynąć do Kodnia, choć właściciel wypożyczalni ze Sławatycz (z którym zresztą zobaczymy się w sobotę) radzi nam nocować nieco wcześniej, na wysokiej skarpie, z której rozciąga się malowniczy widok na Bug.
Nie pasuje nam to jednak trochę, gdyż chcemy codziennie płynąć w miarę równe odcinki, no i nie zostawiać za dużo na ostatni dzień.

Zatem płyniemy do Kodnia.

Po drodze odpoczynek na łasze, ale to jeszcze nie wspominana skarpa.
https://1.bp.blogspot.com/-0q2v1q6-qVQ/XV6nt1ghs_I/AAAAAAAAL2o/24F8TPWzQXAP_62h-nCk16CN9AEFfQd_gCLcBGAs/s1600/DSCF5777.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-MaQJ-TINTfo/XV6nuGxZDJI/AAAAAAAAL2s/7Eeh2AP_qKQ588qlADql_Z9M9O4wgPu8wCLcBGAs/s1600/DSCF5778.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-y2iy3HzTIB8/XV6nuVa1eAI/AAAAAAAAL2w/SRAcHrtD7II9NW2kn-4DKCXlcJqLKSfbQCLcBGAs/s1600/DSCF5779.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-74LhVUuv2f0/XV6nuqrE7LI/AAAAAAAAL20/-7ClWN5-SG8iUOnA-ixX2OcBPZPrg-QLACLcBGAs/s1600/DSCF5781.jpg

Jest i skarpa. Rzeczywiście ładne miejsce, choć wnoszenie obładowanych kajaków na górę byłoby trochę uciążliwe. Można jednakże wciągnąć jeden niezaładowany. I sobie w nim zjechać.
https://1.bp.blogspot.com/-xRmdzsooJ78/XV6nv-kRMhI/AAAAAAAAL3E/zQbNzM-cWi4Bzefu0uHVDB2WAVhAMhsNgCLcBGAs/s1600/DSCF5792.jpg

Z przewodnika wyczytujemy, że można wpłynąć bliżej centrum Kodnia dopływem o nazwie Kałamanka.
https://1.bp.blogspot.com/-Yz7ISesznzY/XV6nv_6H27I/AAAAAAAAL3I/eDlQB1OGoXE5hUA-K818WJlH9pVxaK4hQCLcBGAs/s1600/DSCF5796.jpg

Dopływ jest. Jest też przy dopływie zasłonięta tabliczka „przystań kajakowa”. Zasłonięta to zasłonięta, ale coś się tam chyba znajduje? Na zwiady idzie Ewa. Z daleka widzi coś jakby przystań, więc płyniemy,
choć nieco błotnistej mazi chlapie nam z kajaków przy odpychaniu się miejscami od dna.

https://1.bp.blogspot.com/-8ME6szy8k-g/XV7EgQxXSyI/AAAAAAAAL8g/h-sKz7zrjtsQlzqalsgc9s-V54aCZKywwCLcBGAs/s1600/IMG_20190816_184341.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-bNqrTOAqoh8/XV7Eh8i-YvI/AAAAAAAAL8k/tCDviJS1AggBT_zYcSFd1qXadzP1o9LqACLcBGAs/s1600/IMG_20190816_184351.jpg

Była przystań okazuje się prywatnym ośrodkiem wypoczynkowo-bankietowym, skąd już z daleka dobiegają biesiadne rytmy. Nam wstęp wzbroniony. Ale obok jest przyjemna prywatna łąka, na której, za opłatą co prawda,
rozbijamy namioty. Jako bonus dostajemy drewno. Właściciel łąki, wracający z ryb, chwilę się z nami integruje, a potem przynosi w prezencie kiszone ogórki.

https://1.bp.blogspot.com/-I-FW4ryHUnI/XV6nwzu5GII/AAAAAAAAL3U/zeXjkUxyOWsWXqqs-G_cZXNfQmxBNtBRACLcBGAs/s1600/DSCF5799.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-3JdoL_FIn_Q/XV6nx767K6I/AAAAAAAAL3k/1BZuMO8F7zY0w2QbmiyQzHaGB4oYujbFwCLcBGAs/s1600/DSCF5804.jpg

Wieczór upływa znów na kociołkowaniu, tym razem to sos pomidorowy z makaronem w wersji „nawinie”, nieco wzbogaconej produktami z pobliskiego sklepu.


Sobota, Kodeń – Michalków pod Terespolem

Ostatni dzień płynięcia. Jak zwykle w takich razach rozmowa mniej się klei, a w powietrzu czuć już nostalgię związaną z rychłym końcem. Płyniemy dość żwawo, bo o 16 z Michalkowa ma nas odebrać właściciel wypożyczalni ze Sławatycz i odtransportować do Woli Uhruskiej, skąd zaczynaliśmy.

https://1.bp.blogspot.com/-5tHjiTZJpPk/XV6nyBJtACI/AAAAAAAAL3o/RSCuNTe7soUJclFmNBg3WxsoNN8U2o4XgCLcBGAs/s1600/DSCF5806.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-0WcCwmymin4/XV6nyutWzbI/AAAAAAAAL3s/TcwZEeAoC081GbWsO-sEwQDuMjr6myUjQCLcBGAs/s1600/DSCF5807.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-5CeT5L0-uA0/XV6nzWnLJJI/AAAAAAAAL38/CfD32QScQhIhd3ePyS1BpXeFXhMkMwfBgCLcBGAs/s1600/DSCF5816.jpg

https://1.bp.blogspot.com/-tDji7lkTH84/XV7VUKep1GI/AAAAAAAAL9A/k69RdMLAsbcQiHnU3W6sbbP_xfYe7MAxACLcBGAs/s1600/69067249_812909675790888_1040539884260950016_n.jpg
(zdjęcie od Ewy)

Mijamy kolejno Okczyn, Kostomłoty i Żuki (gdzie jest możliwość pierwszego dobicia przed Terespolem).

https://1.bp.blogspot.com/-V1Kmnu3pWLo/XV7E3-aoIWI/AAAAAAAAL8w/7m2Fom2tMt05ChDbFbaDHlxLCJpgxAfcQCLcBGAs/s1600/DSCF5818.jpg

W Michalkowie kończymy spływ przy wale nasypu, który jest co prawda niewidoczny z wody, ale gsp trochę pomaga w namierzeniu tego punktu.
Po dosłownie 20 minutach przyjeżdża transport. I… moja koleżanka ze studiów, na co dzień mieszkająca w Białej Podlaskiej, która postanowiła zobaczyć się ze mną, skoro już tak blisko jestem. Koleżanka pomaga nam jeszcze dostać się do Pawluków po jeden samochód, a po drodze jest czas na pogaduchy.
Wieczorem pomocną dłonią okazuje się właściciel ośrodka Pompka w Woli Uhruskiej, który pozwala nam skorzystać z pryszniców (bardzo miły człowiek). A ukoronowaniem spływu jest ostatni wspólny wieczór pod wiatą.
Znów gitara, śpiewy, żarty, wspominki…
Tak oto dobrnęłam do końca swojej opowieści.

Wrażeń było znacznie więcej, nie sposób ich opisać. Było dużych zabawnych sytuacji, spotkaliśmy całe mnóstwo życzliwych nam ludzi, nieoceniona była bliskość dzikiej jeszcze rzeki, przyrody, widoków.
A przede wszystkim nieoceniona była i jest obecność ludzi, z którymi dzieliłam ten czas: Ewy, Darka, Dzidki, Grześka, Macieja, Romka, Tomasza, Włodka.

Więcej zdjęć u mnie na blogu: https://panirybka.blogspot.com/2019/08/spyw-bugiem-granicznym-drugi-etap.html
A wszystkie zdjęcia roześlę uczestnikom w postaci linku :D
przez Maga
22 sierpnia 2019, o 19:54
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: Wda 16-17.08.2019

Dobrze nam
się pływa razem, bo kiedy pływamy rozmawiamy o dupie Maryni, nie poruszając tematów, które ostatnio wtargnęły na forum i przykro patrzy się na poziom dyskusji.

Podjęłam ostatnio w tej sprawie pewne działania i mam nadzieję, że będzie lepiej. Obiecuję też jako moderator większą czujność.

Jestem ZA zlotem dmuchańców.
przez Maga
28 sierpnia 2019, o 14:56
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: Klamka zapadła

Jako jedyny i do wyrzygania (przepraszam za to mocne słowo, ale czasem tak trzeba) epatujesz swoimi poglądami politycznymi przy każdej okazji, nawet tam, gdzie nie widzę związku.
Dyskusja to branie pod uwagę różnych punktów widzenia, dyskusja to również krytyka, owszem, czasem tematy zahaczają o politykę, ale jeszcze raz podpowiem Ci, że możesz coś opisać własnymi słowami, a stosujesz głównie "kulturę" obrazkową i linkową. Specjalnie piszę te słowa na forum, bo myślę, że nie jestem jedyna, która ma tego zwyczajnie dosyć. Słowa, które napisałam do Ciebie prywatnie nie odniosły żadnego skutku.
przez Maga
29 sierpnia 2019, o 09:06
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: zlot gumofilców - rozważania luźne

Peterka, spokojnie, to tylko żarty.
Co do upodobań - każdy ma swoje, postaramy się jednak wypośrodkować miejsce, termin i temperaturę, tak aby była szansa, że każdy dotrze.
A na żółto jest wtedy, jak się cytuje :D
Zgoda, panowie, pokój.
przez Maga
29 sierpnia 2019, o 16:32
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: NOIZZ każde coś liczy się dla planety

Równocześnie zgadzam się i nie.
Zgadzam, bo - jestem przekonana o tym, że większość z tych, którzy nagle jedzą drewnianymi widelcami i piją z papierowych słomek rzeczywiście uległa modzie, a tak naprawdę nie mają pojęcia ani o ekologii, ani o zmianach klimatu, ani o itd. itp. długo by wymieniać.

Zgadzam się też, bo - ja sama uważam, że rezygnacja z plastikowych widelców w kontekście np. przemysłowej produkcji mięsa w zasadzie nic nie znaczy.

Nie zgadzam się z kolei dlatego, że od zawsze uważam, że najgorzej to nic nie robić. Odkąd pamiętam, moja mama oszczędzała wodę, podobnie jak jej mama - mycie naczyń oszczędne, miska pod kranem, żeby napełniać ją przy okazji mycia rąk - woda w ten sposób uzbierana jako woda do spłukiwania kibla. Dobre nawyki.
Ja w sposób znaczący ograniczyłam mięso, a dążę do całkowitego odstawienia, z powodów ekologicznych i ideologicznych.
Nie używamy już od wielu miesięcy plastikowych reklamówek, do tego stopnia, że jak trzeba coś nagle zapakować i przydałaby się foliówka, to nawet nie wiemy gdzie jej w domu szukać.
Może to nic nie znaczy, ale wolę tak niż inaczej.
przez Maga
29 sierpnia 2019, o 16:46
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: NOIZZ każde coś liczy się dla planety

Oczywiście zgadzam się z tym, ale...

To, że używam wielokrotnie torby z materiału, zamiast mieć pięćdziesiąt foliowych, wpisuje się w to, o czym piszesz.
Mianowicie u mnie wiąże się to właśnie ze świadomym konsumowaniem.

W necie coraz częściej pojawia się poniższa piramidka (nie wiem, kto jest autorem rysunku, z góry przepraszam):
piramida-2.jpg

Torba jest przykładem używania tego, co już mam i nowe mi niepotrzebne.
Książki, choć mam straszną do nich słabość, staram się pożyczać lub kupować tańsze i niemarnujące papieru e-booki. Oraz pożyczam e-booki i wymieniam się.
Ciuchy - mam swetry sprzed ośmiu lat, po prawdzie to pozbywam się ciuchów tych, które albo się totalnie rozlatują, albo się w nie nie mieszczę. Tę drugą kategorię oddaję tym, którzy się zmieszczą.
Czasem kupuję, muszę jakoś wyglądać w robocie, ale nie przykładam do tego większej wagi i nie mam parcia na zakupy. Co do ciuchów - moje najfajniejsze są ze sklepów drugiego sortu ;)
Nie mam też parcia na gadżety, namiot będę musiała wymienić w przyszłym roku, ale dlatego, że się rozlatuje, ma już co najmniej 10 lat (wczoraj liczyliśmy z mężem, kiedy go kupiliśmy). Buty do chodzenia w terenie - to samo. Nie mam żadnych wypaśnych, ale jeśli muszę je kupić, kupuję takie, żeby mi służyły jak najdłużej. Itd.

Tak więc na mnie zarobić jest ciężko.
przez Maga
29 sierpnia 2019, o 17:55
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: zlot gumofilców - rozważania luźne

Zapraszam do ankiety, czas głosowania dwa tygodnie.
Dorzucam jeszcze Wkrę, bo ze wszystkich wymienionych rzek Wkra jest najbardziej na środku Polski. A jest bardzo ładna.
Południe Polski na Wdę będzie miało w cholerę daleko.

Link do ankiety: http://forumwodne.pl/zlot-gumofilcow-t11107.html

(proponuję, żeby tam były konkrety, a rozważania tutaj, żeby uniknąć potem szukania istotnych informacji na 50 stronach wątku).
przez Maga
29 sierpnia 2019, o 18:23
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: NOIZZ każde coś liczy się dla planety

Niestety wszystko zostawia ślad węglowy.
Ostatnio przy zakupie szczoteczek eko do zębów koleżanka zaproponowała wspólny zakup przez neta, żeby właśnie ten ślad węglowy zmniejszyć.
Tak więc...
Staram się minimalizować zakupy.
przez Maga
29 sierpnia 2019, o 20:53
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: zlot gumofilców - rozważania luźne

Dopiero jesteśmy na etapie ustalania miejsca. Zajrzyj do ankiety, wypowiedz się :)
przez Maga
29 sierpnia 2019, o 21:16
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: Pożegnanie z Wisłą

Temat czystości Wisły nie jest sprawą nową, czy to się komuś podoba czy też nie.
I tak jak ktoś z poprzedników napisał - awarie się zdarzają.
Waho, jakie widzisz rozwiązania problemu zanieczyszczenia Wisły? Oraz oczyszczania ścieków? Oraz jakie widzisz możliwe rozwiązania uniknięcia awarii w przyszłości?

W swojej wypowiedzi - nie zamieszczaj obrazków ani linków, chcę poznać Twoje własne poglądy na temat technicznych możliwości oczyszczenia Wisły.
przez Maga
30 sierpnia 2019, o 08:46
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: zlot gumofilców - rozważania luźne


Wg mnie oficjalny zlot to marzenia.


Oficjalny zlot forum odbył się na Wieprzu pięć lat temu. Byli ludzie z różnych stron Polski.
W sobotę rano z biwaku wypłynęło (musiałabym policzyć), ale około 20 osób.

Tak więc marzenia są realne, ale niestety, wciąż będę się trzymać swojego zdania - musi być konkretny termin i konkretne miejsce odpowiednio wcześniej, tak aby każdy zdążył się: nastawić psychicznie, zapisać w kalendarzu, ucieszyć planowaniem.
Zloty w ostatniej chwili są mało prawdopodobne.
przez Maga
30 sierpnia 2019, o 11:06
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: zlot gumofilców - rozważania luźne


Może po czymś takim to też będzie trochę inne FW, aż trudno uwierzyć w takie zainteresowanie jednym nowym wątkiem przez 2 dni:
Przyznam, że jak wczoraj miandas wrzucił ten pomysł, natychmiast podchwyciłam wątek, bo zależy mi na integracji tego forum, ostatnie miesiące obfitowały w różne nerwowe sytuacje, co trochę to forum zmieniło niekoniecznie pozytywnie.
Dlatego, choć dziwić może moje zaangażowanie w tę sprawę, zależy mi, by temat nie skończył się tylko na pomysłach i bliżej nieokreślonym terminie, a rzeczywiście realnym spotkaniem.
przez Maga
30 sierpnia 2019, o 14:11
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: Klamka zapadła

Waho, chyba już wszystkim wyczerpała się cierpliwość.
Dostajesz bana na miesiąc.
przez Maga
30 sierpnia 2019, o 19:07
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: Klamka zapadła

Odkąd pamiętam zawsze jest to samo. Waho dostaje bana, wraca i znów jest chamstwo, gnój i propaganda w wydaniu stalinowskim. I będzie sobie rozmawiał sam ze sobą w wątkach nawet nie wiem o czym. Za miesiąc będzie to samo.
Pożyjemy - zobaczymy.
Proszę o zgłaszanie postów i wątków, które wymagają uwagi moderatora. Jestem tylko człowiekiem, czasem nie nadążam z tym wszystkim.
przez Maga
30 sierpnia 2019, o 21:36
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: Przywitaj się

Witaj na pokładzie, Strażowy. Jest tu trochę ludzi z Wielkopolski, więc obserwuj plany spływowe. Działów jest sporo, myślę, że znajdziesz wątki dla siebie.
przez Maga
31 sierpnia 2019, o 12:44
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: zlot gumofilców - rozważania luźne

synkopa napisał(a):Co to jest 14km :evil: Żal gumiaka moczyć.

A to zależy z kim się płynie 8-)
przez Maga
31 sierpnia 2019, o 20:38
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: zlot gumofilców - rozważania luźne

A ja czuję, że żyję, zarówno wtedy, jak się dowlokę do mety po 50 km, jak i wtedy, gdy większość rajdu gadam ze znajomymi, leżąc na zielonej trawie. Niedzielny sympatyk brzmi mi drwiąco. Kajakarz jest od ilu kilometrów? bo nie wiem, czy mogę się tak nazywać.
---
Sorry za off top. Damian i tak wszystko ładnie podsumuje w osobnym wątku.
przez Maga
2 września 2019, o 11:19
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: spotkanie Forum Wodnego Wkra, 25-27.10.2019

1. Termin dla mnie OK.
2. Rzeka OK.
3. Trasa OK - ja bym była za założeniem bazy w Jońcu i za wydłużeniem trasy w sobotę.
4. Deklaruję udział.
przez Maga
2 września 2019, o 17:37
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

cron