| Biuro Turystyki Kajakowej AS-TOURS | PROZONE - wypożyczalnia kamer GoPro! | KONKURS RELACJA MIESIĄCA |

Znaleziono więcej niż 2799 wyników

Wróć do listy podziękowań

Szlak wodny "Błękitny San" - informacja, relacje ze spływów.

San jest jedną z najpiękniejszych rzek w Polsce. Liczy 457,8 km długości. Od swych źródeł, aż po wylot z Karpat pod Przemyślem, wije się w obrębie gór i pogórzy, gdzie tworzy malownicze przełomy, często głęboko wcinając się w podłoże fliszowe. Odcinek rzeki między Zwierzyniem a Przemyślem o długości 158 km znakomicie nadaje się do wypraw kajakowych, a najlepsze miesiące na jego pokonanie przypadają na kwiecień, maj i czerwiec.

http://imageshack.us/a/img27/7536/20120608115.jpg

Liczne ośrodki wypoczynkowe i kempingi umożliwiają zaplanowanie spływu bez korzystania z namiotu. Chcąc wykorzystać energię rzeki, w połowie XX w. wybudowano na Sanie, w Solinie i Myczkowcach, duże elektrownie wodne. W wyniku budowy zapory wodnej w Solinie powstał największy sztuczny zbiornik wodny w Polsce o powierzchni 2,2 tys. ha. Jezioro Solińskie jest doskonałym miejscem dla miłośników sportów wodnych. Od Przemyśla do ujścia do Wisły San ma już charakter nizinny, płynie łagodnymi skrętami i na odcinku 173 km jest dostępny dla różnych płaskodennych jednostek pływających o małym zanurzeniu. Koryto rzeki jest częściowo uregulowane i obwałowane z wysokimi i na długich odcinkach niedostępnymi brzegami oraz kamienistymi, a niżej piaszczystymi plażami, sprzyjającymi kąpielom. Zalewowe dno doliny Sanu zajmują łąki i fragmenty lasów łęgowych, a liczne starorzecza świadczą o wcześniejszym meandrowaniu rzeki. San uchodzi do Wisły koło Dąbrówki Pniowskiej poniżej Sandomierza w 279,7 km jej biegu.

Charakterystyczne odcinki turystycznego szlaku wodnego:

*graniczny odcinek górnego Sanu od ujścia potoku Negrylów do Procisnego
*obowiązkowy odcinek Górskiej Odznaki Kajakowej PTTK z Procisnego do Rajskiego
*szlak wodny środkowego Sanu ze Zwierzynia do Przemyśla
*szlak wodny dolnego Sanu z Przemyśla do ujścia do Wisły

http://imageshack.us/a/img845/1893/20179270.jpg

San Górski
Turystyczny szlak wodny rzeki San rozpoczyna się na 449. kilometrze biegu rzeki w środku obszaru zwanego potocznie workiem bieszczadzkim, w Siankach, u ujścia potoku Negrylów. Obok zabudowania sezonowego schronu turystycznego Bieszczadzkiego Parku Narodowego i ostatnie latem zamieszkałe miejsce przy południowo-wschodniej granicy Polski. Jedyne miejsce do pozostawienia prywatnego samochodu na czas spływu. Biegnie tędy ścieżka przyrodniczo-historyczna „W dolinie Górnego Sanu”, którą można dojść do źródeł Sanu. Wąska w tym miejscu dolina rzeczna przedziera się pomiędzy górami Szczob (818 m n.p.m.) po stronie polskiej i Wierszek (851 m n.p.m.) po stronie ukraińskiej.

Jeziora Zaporowe
Zalew soliński jest największym w Polsce sztucznym zbiornikiem wodnym retencyjno-energetycznym o rekordowej pojemności 474 mln m³, powierzchni 22 km² i linii brzegowej 156 km. Powstał jako odpowiedź na potrzebę ochrony doliny Sanu przed powodziami. Jego utworzenie, podobnie jak wysiedlenia ludności w latach 1945-47, zdecydowało o współczesnym obliczu Bieszczadów i zapoczątkowało pisanie niemal od początku historii tego regionu. Malownicze położenie zalewu solińskiego od lat przyciąga turystów. Na obrzeżach jezior powstały liczne ośrodki wypoczynkowe, kempingi i pola namiotowe, a nawet budynki sanatoryjne. Rozległy akwen umożliwia uprawianie różnych odmian rekreacji i sportów wodnych, wśród których najpopularniejsze jest żeglarstwo, windsurfing i wędkarstwo. Kajakarzy pojawia się tu stosunkowo niewielu. Na całym jeziorze nie wolno używać silników spalinowych (oprócz statków pasażerskich „Białej Floty” oraz motorowych łodzi ratunkowych). Panuje spokój i cisza. W Jeziorze Solińskim bytuje wiele gatunków ryb, m.in.: okonie, sandacze i szczupaki. Do Jeziora Myczkowskiego wprowadzono amura białego, który ma ograniczyć rozwój roślinności wodnej. Wycieczki kajakowe dobrze rozpoczynać w Rajskiem. Znajduje się tam ośrodek wypoczynkowy z wypożyczalnią kajaków. Sprzęt można wypożyczyć także w szeregu innych, wymienionych dalej ośrodkach wypoczynkowych i przystaniach wodnych. Do kajakowania po jeziorach nie polecam krótkich i ciężkich kajaków górskich. Pokonywanie nimi spokojnych wód zalewu jest raczej uciążliwe.

Od Zwierzynia do Przemyśla
San z Bieszczadów spływa na Pogórze Bukowskie, między Leskiem i Sanokiem płynąc szeroką, rozległą doliną. Nad jego prawym brzegiem, prawie równolegle do biegu rzeki, ciągną się Góry Słonne, przez które San przełamuje się w okolicy Trepczy i Międzybrodzia, zmieniając kierunek biegu na północny. Płynąc w dalszym ciągu pomiędzy pogórzami Dynowskim i Przemyskim, poniżej Dynowa zmienia wyraźnie kierunek na wschodni i utrzymuje go aż do Przemyśla. Dalszy nizinny przebieg rzeki przez Kotlinę Sandomierską ustala się ostatecznie w okolicach Medyki w kierunku północno-wschodnim. Szlak wodny środkowego Sanu ze Zwierzynia do Przemyśla posiada długość 158 km i przeciętny spadek na całej trasie 0,95‰ (na poszczególnych odcinkach od 1,7‰ do 0,6‰). Rzeka wije się malowniczo w obrębie gór i wysokich pogórzy, i tworzy kilka razy naturalne przełomy, mocno wcinając się w podłoże. Stan wody w korycie uzależniony jest od pracy elektrowni Solina i potrafi znacząco zmienić się w ciągu kilku godzin. Najdłużej wysokie stany wody utrzymują się w okresie wiosennym, ale i w lipcu, ze względu na opady w górach, bywają wysokie, odpowiednie do spływu. W późniejszych miesiącach wyraźnie zmniejszają się. Z uwagi na większy spadek koryta i skaliste dno, trudniejszy do pokonania jest odcinek ze Zwierzynia do Sanoka. Dlatego większość spływów kajakowych zaczyna się dopiero w Sanoku. Liczne ośrodki wypoczynkowe i kempingi ułatwiają spływ, umożliwiając jego zaplanowanie bez konieczności korzystania z namiotu.

Przed laty we wsiach leżących nad Sanem duże znaczenie miało rybołówstwo i flisactwo. Wybudowanie w latach 50. i 60. XX w. w Myczkowcach i Solinie wysokich zapór wodnych bez przepławek wpłynęło negatywnie na życie ryb wędrownych. Wcześniej rybacy odławiali kilkadziesiąt ton ryb rocznie. Powyżej Przemyśla przeważnie łowiono świnkę i brzanę, a jeszcze poniżej certę. Po wybudowaniu zapór połowy zmniejszyły się drastycznie. Barierą dla ryb łososiowatych, certy i węgorzy jest także próg ujęcia wodnego w Ostrowie koło Przemyśla. Jeszcze na początku XX w. rybacy wypływali na rzekę w łodziach dłubanych w pniu jodły, dla trwałości opalanych w ogniu. Zwano je czółnami. Były one długie na około 7 m i szerokie na 1 m. Później zaczęto budować łodzie z desek, tzw. krypy. Oprócz rybołówstwa, mieszkańcy nadsańskich osad trudnili się spławianiem drewna do tartaków Przemyśla i Niska. Było to ciężkie, ale dobrze płatne zajęcie. Jeszcze w latach 50. XX w. żywe były w Babicach wspomnienia dawnego flisu do Gdańska pod wodzą miejscowych retmanów.

San Nizinny
San jako rzeka nizinna płynie od Przemyśla przez Kotlinę Sandomierską, a jego ostateczny kierunek północno-zachodni ustala się w okolicach Medyki. San tworzy tutaj szeroką bruzdę erozyjną o długości ponad 130 km i przeciętnej szerokości 10 km, nazwaną Doliną Dolnego Sanu. Zalewowe dno doliny zajmują łąki i fragmenty lasów łęgowych, a liczne starorzecza świadczą o wcześniejszym meandrowaniu rzeki. Poniżej ujścia Wisłoka i Wiaru występują kotlinowe rozszerzenia doliny do 15 km. San uchodzi do Wisły koło Dąbrówki Pniowskiej poniżej Sandomierza w 279,7 km jej biegu. Wzdłuż doliny Sanu biegnie stary, ważny szlak komunikacyjny z Sandomierza do Przemyśla. Od Przemyśla do ujścia do Wisły San posiada nizinny charakter, płynie łagodnymi skrętami i jest dostępny nie tylko dla kajaków, ale i dla różnych płaskodennych jednostek pływających o małym zanurzeniu. Koryto rzeki jest częściowo uregulowane i obwałowane, z wysokimi, często na długich odcinkach niedostępnymi brzegami i kamienistymi, a następ

http://imageshack.us/a/img850/5492/37650460.jpg

Krótka charakterystyka szlaku: w górnym biegu rzeka o charakterze górskim, od Sanoka zaczyna nabierać cech nizinnych, odludny odcinek powyżej zalewu w Solinie ze skalnymi berdami - ławicami fliszu karpackiego, z których spływa rzeka jak po schodach, jezioro Solińskie o zarysie brzegów zbliżonym do fiordowego, od Myczkowiec skalne progi są rzadsze, za to na brzegach szereg wartych zwiedzenia miejscowości, dostępna od Myczkowiec w zasadzie całorocznie, powyżej jedynie przy wysokim stanie wody np. wiosną

Położenie: Bieszczady, Pogórze Przemyskie, Kotlina Sandomierska, prawy dopływ Wisły
Odcinek dostępny dla kajaka: Sianki - Dąbrówka (449 km)
Odcinek przepłynięty (data spływu): Procisne - Przemyśl (Procisne - Sanok kwiecień 2001, Sanok - Przemyśl maj 1989)

Informacje o przepłyniętym odcinku:
Ilość dni płynięcia: 7
Trudność: do jez. Solińskiego WW I - WW II, od Myczkowiec do Mrzygłodu WW I - ZWC, niżej ZWC - ZWB
Uciążliwość: u 1 (jeśli nie liczyć przenosek wokół zapor w Solinie i Myczkowcach)
Malowniczość: do Mrzygłodu ***, niżej **

Orientacyjny kilometraż - przeszkody i ciekawostki:

390,6
Procisne, ujście Wołosatego, most
382,5
Chmiel, największy zespół skalnych progów
360,1
Rajskie, początek jeziora Solińskiego
344,0
połączenie z odnogą jeziora Solińskiego powstałą w dolinie Solinki
340,0
zapora w Solinie, kajakarze decydujący się płynąć dalej Sanem powinni przewieźć sprzęt z Polańczyka lub Soliny - Jawor poniżej zapory w Myczkowcach do Zwierzynia, przenoski przez zapory nie mają sensu z uwagi na ich uciążliwość, a przez kilka kilometrów za zaporą w Myczkowcach najczęściej brak wody w korycie, która przepuszczana jest sztolnią pod zakolem Sanu
334,1
zapora w Myczkowcach
330,2
Zwierzyń
322,1
ujście Hoczewki
317,1
Lesko, most warto zwiedzić miasto i zamek
307,4
Sobień, ruiny zamku na prawym brzegu, bunkry z czasów II wojny światowej
301,8
Zagórz Zasław, za mostem kolejowym sztuczny próg
300,6
Zagórz, ujście Osławy
293,1
Sanok, most przy skansenie, jednym z największych w Polsce, w mieście warto zwiedzić zamek ze zbiorami ikon i prac Zdzisława Beksińskiego oraz starówkę
288,2
Międzybrodzie, cerkiew, na cmentarzu nagrobek Kulczyckich w formie piramidy
281,3
Mrzygłód
274,5
Ulucz, cenna zabytkowa cerkiew
268,7
próg skalny Ptasi Uskok
250,1
Dąbrówka Starzeńska, ruiny zamku
247,9
Dynów
227,5
prom w pobliżu Dubiecka, miasteczka wartego zwiedzenia
191,1
Krasiczyn, zamek renesansowy i park
176,5
Ostrów, długa (400 m) przenoska przez jaz
173,6
Przemyśl, miasto z zabytkową starówką, liczne kościoły i zamek
90,9 »
ujście Wisłoka (l)
45,5 »
Ulanów, ujście rzeki Tanew (p)
39,1
Zarzecze, most, za nim z lewej dogodne miejsce na biwak z dojazdem
0,0 »
ujście Sanu do Wisły

*Wszystkie zdjęcia przedstawiają górski San na odcinku Procisne-Rajskie

źródło:
B. Jastrzębski, Turystyczne szlaki wodne Polski, Warszawa 1960; M. Lityński, Szlak wodny Błękitny San, Rzeszów 2005
przez Snajp
30 maja 2013, o 10:54
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Tanew - informacja o rzece, relacje ze spływów.

Rzeka Tanew jest prawobrzeżnym dopływem Sanu. Jej źródła znajdują się na zboczach najwyższego wzniesienia Roztocza, Wielkiego Działu. W górnym biegu płynie malowniczą doliną przez tereny Puszczy Solskiej. W okolicy wsi Rebizanty tworzy przełom. W korycie rzeki znajdują się liczne wapienne progi zwane szumami. Odcinek ten objęty jest ochroną jako rezerwat krajobrazowo - leśny "Nad Tanwią". W dolnym biegu płynie przez Kotlinę Sandomierską skrajem Puszczy Solskiej. Średni przepływ przy ujściu około 12 m3/s. Do ujścia Wirowej woda w Tanwi jest bardzo czysta. Mieszkańcy nadbrzeżnych wiosek czerpią ją również do picia. Niżej czystość wody pogarsza się. Na odcinku do Osuch większe zaopatrzenie w produkty spożywcze można poczynić jedynie w Narolu i Suścu.

http://farm7.staticflickr.com/6205/6062559437_66233180e5_z.jpg

Dla kajaka Tanew dostępna jest od Narola, a więc niemal od źródeł. Do Borowca jest to szlak nieco trudny, uciążliwy i bardzo malowniczy (ZWC - WW I, U4, ***), poniżej łatwy, nieuciążliwy i malowniczy (ZWB, U1,**).

Na przebycie szlaku potrzeba 4 dni; średnie tempo płynięcia do Borowca to 2 - 3 km/h, od Borowca do ujścia 6 - 7 km/h.

112,0
Narol, wieś. Wodować przy moście drogowym. W miejscowości restauracja i kilka sklepów spożywczych. W pobliskim Narolu - Wsi warto obejrzeć pałac Łosiów z XVIII w. Rzeka regulowana, zarośnięta wikliną i trzciną, przez którą trzeba się przedzierać. Cztery jazy regulacyjne, z których można spłynąć, o ile nie są zatarasowane gałęziami.
109,8
Młynki, most, zabudowania na prawym brzegu. Siedem kolejnych spływalnych jazów, przed drugim rura tuż nad lustrem wody, nad którą trzeba przerzucić kajak. Rzeka mniej zarośnięta. Kołki po dawnej regulacji brzegów obecne czasem i na środku rzeki. Tanew wpływa do lasu, który dotąd towarzyszył rzece za pasem łąk. Koniec uregulowanego odcinka. Pojawiają się pierwsze zwalone drzewa. Na śródleśnych polankach urocze miejsca na biwak.
104,8
Most na drodze Huta Szumy - Paary. Dalej na lewym brzegu Huta Szumy - osada robotników leśnych, kolonie domków letniskowych. W korycie oprócz zawałów skaliste prożki i szypoty.
100,3
Rebizanty, most, wieś na lewym brzegu. Trzy pierwsze szumy, każdy około pół metra wysokości. Spływać lub kajaki spławiać zależnie od stanu wody. Wyspa - płynąć lewą kamienistą odnogą o znacznym spadku. Na łączkach dogodne miejsca na postój. Za ujściem potoku Łosinieckiego z prawej strony największa seria szumów: 24 progi na 400 - metrowym odcinku rzeki, które pokonujemy jak poprzednie. Na ich końcu mijamy prawą stroną pozostałości kamiennej tamy. Rzeka głębsza, silnie meandruje wśród lasu. Liczne zwalone drzewa wymagające czasem przenoszenia kajaka. Ostatnie szumy, w tym pochyły o wysokości około metra.
97,3
Pale po starym moście, z prawej strony u stóp wzniesienia Kościółki (na nim grodzisko) ujście potoku Jeleń. Odtąd aż do Borowca rzeka o zmiennej głębokości, ostre zakręty, liczne kłody w korycie i powalone drzewa. Na brzegach pierwotny las.
88,5
Borowe Młyny, most, leśniczówka na prawym brzegu. Na lewym na obszernej łące możliwość biwakowania. Palisada po nie istniejącym spiętrzeniu, dająca się wyminąć. W Borowcu jaz wysokości od metra do półtora metra zależnie od stopnia podniesienia zastaw. Przenoska lewym brzegiem 50 m.
85,0
Borowiec, mostek. Zabudowania na obu brzegach. Odcinek wśród lasu, na jego końcu jaz z zastawą z desek i betonową pochylnią. Można spływać, ewentualnie przenieść kajaki lewym brzegiem. Uregulowana rzeka płynie bystro w głębokim korycie o szerokości 2 - 4 m przez rozległą łąkową równinę.
82,1
Most betonowy na drodze do Olchowca.
79,5
Ujście Wirowej z lewej strony. Wirowa jest szersza od Tanwi, ma wodę mętnawą i ciepłą. Odtąd Tanew meandruje wśród pól i łąk, oddzielona od nich pasem trzcin i wiklin. Aż do Ulanowa brak przeszkód wymagających przenoszenia kajaka, nieliczne kłody w nurcie i mielizny. Do Osuch most betonowy, niski próg regulacyjny i kolejny most betonowy.
73,0
Osuchy, most betonowy, przed nim z prawej strony - ujście Sopotu. We wsi na prawym brzegu sklep. Około kilometra niżej dawny bród. Na polanie na lewym brzegu obszerne dogodne miejsce na biwak. Kilkaset metrów drogą przez las do sklepu we wsi Podsośnina.
69,6
Ujście rzeki Szum z prawej strony. Drewniany most na betonowych słupach. Na lewym brzegu wieś Szostaki. W rzece zwalona do wody ambona.
64,8
Pisklaki, most betonowy, wieś na lewym brzegu.
57,8
Kulasze, kładka na wysokich palach, bród, zabudowania na prawym brzegu.
55,3
Drewniany most na drodze z Rakówki do Kulaszy. Parę kilometrów dalej za zatorem ze zwalonych drzew las dochodzi do rzeki, początkowo z prawej, później z lewej strony. Przy wiacie na wysokim prawym brzegu ładne miejsce na biwak. W korycie rzeki wyspy.
47,9
Króle Stare, most drogowy, pod nim pale po starym moście, na prawym brzegu sklep. Niedaleko wsie Markowicze i Księżpol. Na brzegach olchy i wierzby. Dwie kładki na wysokich palach.
43,2
Zynie, wieś na lewym brzegu, most drewniany, przed nim nad wodą strzałka wskazująca drogę do sklepu, najwyraźniej adresowana do wodniaków. W korycie wyspy i mielizny. Kolejny drewniany most. Łąki, czasem przy wodzie las.
36,0
Wólka Biska, osiedle domków kempingowych, most betonowy. W sosnowych lasach ładne miejsca na biwak.
29,1
Z prawej strony ujście rzeki Łady. Pale po starym moście.
24,5
Łazory, most betonowy, wieś na prawym brzegu, sklep. W korycie pozostałości po dwóch mostach. Most drewniany. Dogodne miejsca biwakowe na lewym brzegu w laskach i kępach drzew. Osiedle domków kempingowych i kolejny most na palach.
21,2
Harasiuki, most betonowy, pod nim pale po starym moście, wieś na lewym brzegu. Wyspy. Resztki drewnianego mostu.
16,3
Sieraków, most drogowy, zabudowania na obu brzegach.
12,2
Dąbrowica, most betonowy, na lewym brzegu zabudowania. Z lewej przy moście dogodne miejsce na biwak, niżej kolejne miejsca.
10,0
Ujście rzeki Kurzynki z prawej strony. Na brzegach sosny, brzozy i olchy.
5,0
Dąbrówka, most betonowy, wieś na prawym brzegu. Rzeka rozlewa się szeroko, tworząc zalew przed Ulanowem. W jego końcu przenoska prawym brzegiem wokół podwójnego progu około 50 metrów.
1,0
Ulanów, most betonowy, miasteczko na lewym brzegu (dawna flisacka stolica Polski). Na prawym brzegu Wólka Tanewska.
0,0 »
Ujście Tanwi do Sanu wśród piaszczystych mielizn. Najdogodniej spłynąć Sanem do mostu drogowego koło Niska około 7 km; można tam samochodem zjechać z szosy aż nad wodę na lewym brzegu.

http://farm5.staticflickr.com/4067/4636734890_a649aa3791_z.jpg

źródło:wkw.wloclawek.pttk.pl
foto:flickr.com
przez Snajp
30 maja 2013, o 16:33
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Bóbr dopływ Odry - informacja o rzece, relacje ze spływów.

Bóbr – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, płynie przez województwo dolnośląskie i lubuskie.
Największy z lewobrzeżnych dopływów Odry. Bóbr ma długość 272 km (w Polsce 270 km, w Czechach 2 km)
Źródła ma we wschodnich Karkonoszach, w Czechach, na wysokości 780 m n.p.m. na Bobrowym Stoku.

Świetna rzeczka na lajtowe spływy rodzinne co widać na relacjach:

http://www.youtube.com/watch?v=jyyAzkk8EAw

http://www.youtube.com/watch?v=UbJtL7Qjj5M

I jeszcze jedna z atrakcji Bobru :)

http://www.youtube.com/watch?v=rQsrFNpWVf0
przez KrakuS
30 maja 2013, o 17:32
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Drawa - informacja o rzece, relacje ze spływów.

Drawa – rzeka w północno-zachodniej Polsce o długości 185,9 km.
Rzeka przepływa przez następujące regiony fizycznogeograficzne:
Pojezierze Drawskie, Równinę Drawską i częściowo Pojezierze Wałeckie i Kotlinę Gorzowską (u ujścia).

Źródło Drawy znajduje się w okolicach wsi Zdroje w gminie Połczyn-Zdrój w Drawskim Parku Krajobrazowym. Dalej przepływa przez rezerwat przyrody Dolina Pięciu Jezior (Krzywe, Krąg, Długie Jezioro, Jezioro Głębokie i Jezioro Małe), Żerdno oraz najgłębsze jezioro woj. zachodniopomorskiego – Drawsko. Następnie przez Wilczkowo, miasta Złocieniec i Drawsko Pomorskie, jezioro Lubie, Wielkie Dębno, Poligon Drawski oraz wieś Prostynię w gminie Kalisz Pomorski.
Kolejne jest miasto Drawno, w którym znajduje się siedziba Drawieńskiego Parku Narodowego, przez który przepływa Drawa i jej dopływ, Płociczna. Następnie rzeka wyznacza granicę pomiędzy województwami: wielkopolskim i lubuskim, a w okolicach Krzyża Wielkopolskiego wpada do Noteci.

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Drawa_(dop%C5%82yw_Noteci)

Polecam zaglądnąć tu, świetna mapka: http://maps.google.pl/maps/ms?ie=UTF8&t=h&source=embed&oe=UTF8&msa=0&msid=105227274554777633935.00045806b282440f84803
przygotowana przez http://www.mrowka.pl/

http://www.youtube.com/watch?v=oT4eIigxoTY

http://www.youtube.com/watch?v=Xid0e1FNPC0
przez KrakuS
30 maja 2013, o 17:46
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Biebrza - informacja o rzece, relacje ze spływów.

Biebrza – rzeka w północno-wschodniej Polsce, prawy dopływ Narwi. Długość: ok. 165 km.
Biebrza ma swoje źródła na południe od Nowego Dworu na Podlasiu, uchodzi do Narwi ok. 3 km od Wizny.
Poprzez Kanał Augustowski łączy się z Niemnem.

Biebrzę charakteryzuje asymetria dorzecza: bardziej rozwinięte jest dorzecze prawobrzeżne – 75,5% (głównie rzeki spływające z Pojezierza Mazurskiego), lewobrzeżne stanowi tylko 24,5%. Na całej długości rzeka płynie pradoliną Biebrzy, która ma największą w Polsce pojemność retencyjną (porównywalną do pojemności największych w kraju zbiorników wodnych). Jest to szczególnie ważne w czasie wiosennych roztopów, gdy rzeka tworzy rozległe rozlewiska.

Basen środkowy rzeki Biebrzy – jest to szeroka i rozległa przestrzeń ciągnąca się od Kępy Sztabińskiej do przewężenia w okolicach Osowca-Twierdzy. Granicę północną tworzy wysoczyzna Pojezierza Ełckiego. W basenie środkowym dominuje płaski obszar bagien.
Basen południowy rzeki Biebrzy – znajduje się na południe od Osowca-Twierdzy. W części tej występują dobrze nawodnione torfowiska z licznymi starorzeczami. Nad bagnami górują liczne grądy, wśród nich występują uroczyska. Do najbardziej znanych należą: Kaliszek, Koźli Rynek, Kobielne, Pogorzałe, Kiermuz, Kopciowe, Puchaczowe i Lisie Jamy. W części tej znajdują się największe kompleksy olsów, łęgów oraz rzadki gatunek brzozy niskiej położone wśród niedostępnych bagien. Jednym z największych i najdzikszych w basenie południowym jest Bagno Ławki.
W dolinie Biebrzy znajduje się największy w Polsce obszar bagien – tzw. Bagna Biebrzańskie. Jest to miejsce występowania wielu rzadkich zbiorowisk roślinnych oraz gatunków zwierząt, zwłaszcza ptaków. Dolina Biebrzy ma ogromne znaczenie jako lęgowisko dla ptaków związanych ze środowiskiem bagiennym, tym bardziej że takie miejsca zanikają w krajobrazie Europy. Ponadto Kotlina Biebrzańska ma ogromne znaczenie dla wielu gatunków ptaków żerujących oraz wypoczywających w czasie corocznych wędrówek. Dla ptaków siewkowatych, wymagających rozległych, podmokłych obszarów, Biebrza stanowi jedną z najważniejszych ostoi w Europie Środkowej.
Większość tego terenu jest objęta ochroną – znajduje się w Biebrzańskim Parku Narodowym. Niemal cała Biebrza znajduje się na terenie parku (ok. 155 km).
Ze względu na walory przyrodnicze, rzeka jest popularnym miejscem spływów kajakowych, szczególnie atrakcyjne są one w czasie wiosennych wezbrań wody. Dla tego celu wyznaczono szlak wodny o długości 135 km, zaś na brzegu przygotowane są pola namiotowe i punkty widokowe.
Nazwa Biebrzy pochodzi prawdopodobnie od słowa bóbr; od wieków nad rzeką żyły bobry.
Bagna Biebrzańskie to największa w Polsce ostoja łosi. Kilka osobników przetrwało II wojnę światową na terenach rezerwatu Czerwone Bagno i przy pomocy człowieka dało początek sporej biebrzańskiej rodzinie łosi. Dzisiejsze bobry biebrzańskie to potomkowie zwierząt sprowadzonych w 1945 roku do Osowca z Woroneża na Białorusi. Nad Biebrzą żyją również jenoty, piżmaki, wydry, borsuki, lisy, gronostaje, sarny i jelenie. Rzadko można spotkać wilka. W wodach żyje około 36 gatunków ryb, m.in. szczupaki, sumy i węgorze, a także klenie i brzany – typowe dla rzek podgórskich.
Ważniejsze miejscowości, przez które przepływa Biebrza:
Lipsk
Goniądz
Osowiec-Twierdza

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Biebrza

http://www.youtube.com/watch?v=SGAl_FeaL-s
przez KrakuS
30 maja 2013, o 18:10
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Nie masz wystarczających uprawnień, aby przeglądać ten dział.
przez ewa
31 maja 2013, o 12:07
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Soła - informacja o rzece, relacje ze spływów.

Soła – rzeka w południowej Polsce.
Przepływa kolejno przez: Kotlinę Żywiecką, Beskid Mały i Pogórze Śląskie i jest pierwszym dużym prawobrzeżnym dopływem Wisły. Długość 88,9 km.

Rzeka zaczyna się jako połączenie kilku potoków górskich Beskidu Żywieckiego – najbardziej wyrazistym miejscem, od którego można mówić o rzece Soła, jest połączenie dwu dużych potoków górskich w miejscowości Rajcza (obok przystanku kolejowego), od którego to miejsca ciek o charakterze typowo górskim, potokowym, zmienia się bardziej w rzeczny. Potokami tworzącymi Sołę w tym miejscu są Rycerka (nazwa miejscowa: Potok Rycerki) i Woda Ujsolska (nazwa miejscowa: Ujsoła).

Górny bieg Soły zwany jest Solanką łączy się z potokiem Czerną tworząc Sołę.
Soła uchodzi do Wisły w okolicach Oświęcimia, zwiększając jej przepływ o około 59% (najwięcej w skali kraju).
Częste powodzie powodujące duże szkody, które spowodowały konieczność wybudowania zespołu zapór na rzece w celu jej ujarzmienia. Zespół ten nazwano Kaskadą Soły.

Kaskada Soły składa się z czterech zbiorników wodnych, trzech utworzonych na rzece i jednego, służącego do celów energetycznych, na górze Żar:
Jezioro Żywieckie – najwyżej położony zbiornik z zaporą i elektrownią w Tresnej
Jezioro Międzybrodzkie – z zaporą i elektrownią w Porąbce
zbiornika na górze Żar – z elektrownią szczytowo-pompową
Jezioro Czanieckie – z zaporą w Czańcu (z uwagi na zasilanie w wodę pitną Bielska-Białej i GOP-u nie dozwolone jest wykorzystanie rekreacyjne zbiornika).
Powstałe zbiorniki wodne stworzyły również doskonałe warunki do turystyki, wypoczynku i rekreacji.

Miejscowości położone nad Sołą:
Rajcza
Milówka
Cisiec
Węgierska Górka
Cięcina
Radziechowy
Wieprz
Żywiec
Tresna
Czernichów
Międzybrodzie Żywieckie
Międzybrodzie Bialskie
Porąbka
Czaniec
Kobiernice
Kęty
Nowa Wieś
Hecznarowice
Bielany
Łęki
Oświęcim

Więcej: http://pl.wikipedia.org/wiki/So%C5%82a

Snajp :
Zainteresowała mnie ta rzeka do spływu pontonem. Czy ktoś może płyną tą rzeką? Gdzie najlepiej rozpocząć spływ, czy są na trasie jakieś niebezpieczne miejsca na które trzeba zwrócić uwagę.
http://s3.flog.pl/media/foto/5119640_beskidy-milowka-rzeka-sola.jpg
http://www.youtube.com/watch?v=qLdvr5LCmtc
przez Snajp
1 czerwca 2013, o 10:10
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: Przywitaj się

yaktra Witaj :)
W pewnym sensie jesteś Ojcem forum :D
To, że mam nieco wiosenek to nie znaczy, że zaraz mam być ojcem, może jeszcze dziadkiem co? :lol:

O to, to :!: jak żeśmy mogli pominąć taki dział? no jak? :lol:
Trzeba powołać :)
Właśnie dlatego kupiłem ową tanią gumę (jak już wspomniałem zapewne) aby przebić się na drugi brzeg bo był ciekawszy przyrodniczo, bo było tam coś co warto było sfotografować, może nawet dotknąć ręką. Okazało się, że...
no właśnie, kto i dlaczego kupił jakieś "pływadło"??? może taki temat...
przez yaktra
2 czerwca 2013, o 13:02
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Regalica - informacja o rzece, relacje ze spływów.

Regalica (do 1945 niem. Grosse Reglitz, po 1945 Rgilica[1]) – nazwa wschodniego ramienia Odry obowiązująca poniżej części Szczecina – Klucza do jeziora Dąbie[2].

Pomiędzy Regalicą a głównym nurtem Odry znajduje się obszar zwany Międzyodrzem. Z Odrą Zachodnią łączą ją: Skośnica, sztuczny Kanał Leśny, Parnica oraz wiele kanałów na Międzyodrzu.

Regalica odbiera część wód z Odry Wschodniej i uchodzi do Dąbia. Dalej wody przechodzą przez kanały Czapina, Babina oraz Iński Nurt do głównego biegu Odry.

Najbardziej zmieniony został odcinek rzeki na wysokości Zdrojów, obecny fragment zwany Martwą Wodą był dawniej częścią wyspy Siedlińska Kępa, a z dawnego nurtu, częściowo zasypanego, pozostała zatoka zw. Starą Martwą Wodą.

Dopływy: Obnica, Parnica, ramiona boczne: Cegielinka, Martwa Woda.
Źródło; https://pl.wikipedia.org/wiki/Regalica

Od siebie dodam;
Dość dobrze znam odcinek od przystani kajakowej "Wiskord" do styku dzielnicy Klucz a wsi Radziszewo. W tym ujście Omulnej (zwanej niegdyś Wydrzym Przesmykiem) jak i jezioro Samotne, Pławny Nurt, Kanał Kwiatowy, Kanał Drzewny, Żeglicę, aż po Siadło Dolne i wszystkie śluzy od Klucza aż po Dolną Odrę. Wsie sąsiadujące z Siadłem Dolnym czyli - Moczyły, Pargowo, Kamieniec a także Landy Mescherin, Gartz, wszystko to biegiem Regalicy i Odry zachodniej. Były to wyprawy tzw. gumowe, od pontonu począwszy aż po wędrówki piesze zwane przeze mnie kaloszowymi, polecam...
przez yaktra
2 czerwca 2013, o 15:36
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Skąd się wzięły nasze nicki?

Ahoj!
Rzadko piszę w takich działach, ale akurat mnie naszło.
Jak się wpada na forum, jakiegokolwiek, to każdy ma swój nick. pseudo, ksywę, czy jak kto chce to nazwać. Fakt , że zazwyczaj jest to z czymś związane, ma jakieś podłoże,to mnie ciekawi, bo nie wszystko jesteśmy od razu rozszyfrować. Niektórzy mają takie zabawne, niektórzy w ogóle zagadkowe, a inni przypadkowe.
Dlatego, jak macie ochotę , podzielcie się info- skąd sie wzięły wasze nicki.
Oczywiście zacznę od siebie- PASAT, ( czasem PASSAT , jak już taki z jednym "S " jest w bazie danych) - proste- od pontonu produkcji rodzimej Stomil Grudziądz, znanej nieco starszym forumowiczom. Służył mi dzielnie wiele lat, i zaliczył parę mil po ciepłym Morzu Śródziemnym, a także kilka kąpieli w Wiśle. Mam do niego sentyment i dlatego uznałem, że jest idealnym wzorem nicku dla mnie. Poza tym jako nazwa wiatru świetnie sie nadaje dla użytkownika stron o tematyce wodnej.
pozdrawiam
Lech
przez Pasat
3 czerwca 2013, o 22:57
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Liwiec - informacja o rzece, relacje ze spływów.

Liwiec polecam dla bardzo początkujących lub dzieci. Płynąłem od Urli do Bugu. Latem wody jest niewiele. Można z kajaka wysiadać prawie w każdym miejscu w nurcie i potaplać się w wodzie ;) Rzeka prawie cały czas płynie przez las.

Uwaga przy ujściu - z 0,3 metra głębokości Liwca robi się 5 metrów głębokości Bugu. Podobno wiele osób się tam utopiło.
przez Predator
7 czerwca 2013, o 18:06
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

PARSĘTA

PARSĘTA (dawniej Prośnica, niem. Persante) – rzeka Pobrzeży Południowobałtyckich, w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim, o długości 139 km. Głównym dopływem rzeki (prawym) jest Radew, która uchodzi do Parsęty w Karlinie.

Parsęta wypływa z okolic Parsęcka na terenie Pojezierza Drawskiego, około 7 km na północny zachód od Szczecinka. Zasilana innymi rzekami oraz potokami spływającymi z pojezierza płynie w kierunku północno-zachodnim do Białogardu. Tam wypływa z pojezierzy i meandrując płynie nadal w kierunku północno-zachodnim. Na 53 kilometrze w miejscowości Rościno znajduje się zapora spiętrzająca z elektrownią wodną. W okolicach miejscowości Pustary rzeka wpływa w Pobrzeże Koszalińskie i dość prostym, dolnym odcinkiem płynie do Kołobrzegu, gdzie uchodzi do Bałtyku.
Miasta położone nad Parsętą: Białogard, Karlino, Kołobrzeg.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/88/Pars%C4%99ta_2.jpg/800px-Pars%C4%99ta_2.jpg
Parsęta w okolicach Karlina, foto: Kluka

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/29/Uj%C5%9Bcie_Pars%C4%99ty.jpg/798px-Uj%C5%9Bcie_Pars%C4%99ty.jpg
Ujście Parsęty do Bałtyku w Kołobrzegu, źródło: Palnik
Więcej: http://pl.wikipedia.org/wiki/Pars%C4%99ta

Parsęta jest szlakiem kajakowym. Na odcinku od Białogardu do Kołobrzegu - łatwym, dostępnym dla turystyki masowej. W odcinku górnym i środkowym (do Byszyna) jest to szlak miejscami bardzo trudny i uciążliwy - liczne zwalone drzewa, rozgałęzione wierzby, przewężenia, boczny nurt i gwałtowne zakręty. Konieczne są tu długie przenoski, w tym ponad 50-metrowe
Polecam bardzo fajna spora część nadaje się dla początkujących ale jest też trochę białego :D

http://www.youtube.com/watch?v=_Es5A4qacdM

http://www.youtube.com/watch?v=_nGKGvtcbUc
przez Bies
9 czerwca 2013, o 11:27
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Nysa Kłodzka - informacja o rzece, relacje ze spływów.

Nysa Kłodzka (czes. Kladská Nisa, niem. Glatzer Neisse) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, na terenie województw dolnośląskiego i opolskiego, lewobrzeżny dopływ Odry.
Źródła w Masywie Śnieżnika, na zboczach Trójmorskiego Wierchu. W górnym swym biegu rzeka wykorzystuje naturalny kanał odpływowy jakim jest Rów Górnej Nysy. Następnie płynie przez Kotlinę Kłodzką, skąd wyrywa się przez Góry Bardzkie w okolicy Barda tworząc malowniczy Przełom Nysy Kłodzkiej, jedną z największych osobliwości Sudetów. Przez Góry Bardzkie rzeka płynie kilkoma zakolami (meandrami), charakterystycznymi raczej dla rzeki nizinnej – czym dowodzi swej antecedencji. Po opuszczeniu gór skręca gwałtownie na wschód i płynie Przedgórzem Sudeckim, by w Nysie wpłynąć na Nizinę Śląską. Przepływa przez woj. dolnośląskie i opolskie, a historycznie przez ziemię kłodzką i Dolny Śląsk.
W górnym biegu płynie wartko tworząc wodospady, na równinie silnie meandruje. Często wylewa, właśnie z tego powodu powstały w XX w. dwa duże zbiorniki retencyjne w okolicach Otmuchowa (Jezioro Otmuchowskie) i Nysy (Jezioro Nyskie), które wykorzystuje się także w celach energetycznych i rekreacyjnych. Pomiędzy Kamieńcem Ząbkowickim i Paczkowem wybudowano dwa nowe zbiorniki (w 2002 roku): Topola i Kozielno razem tworzące Jezioro Paczkowskie. Planowano i nawet rozpoczęto budowę zbiornika wodnego Zbiornik Kamieniec położonego powyżej Kamieńca Ząbkowickiego. Obecnie prace są wstrzymane, a na obszarze planowanego zbiornika utworzono rezerwat ptactwa utrudniając tym samym znacznie budowę zbiornika.
W dolnym biegu wykorzystywana wraz Oławą jako źródło wody dla Wrocławia. Wybudowano kanał przerzutowy prowadzący wodę z Nysy do Oławy. Na części swojego biegu jest tradycyjną granicą pomiędzy Górnym i Dolnym Śląskiem.

Więcej: http://pl.wikipedia.org/wiki/Nysa_K%C5%82odzka

http://www.youtube.com/watch?v=Z5EJucDxDu0

http://www.youtube.com/watch?v=NW78SlIiW4M
przez neutron
9 czerwca 2013, o 14:51
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Re: Wygaszanie postów, tak czy nie?

Bez wygaszania można żyć. To co by się przydało, a raczej mogłoby być to "Pomógł". Jest na wielu forach i pomaga ;)
przez Bies
9 czerwca 2013, o 21:18
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Słupia - informacja o rzece, relacje ze spływów.

Słupia (kaszb. Stôłpa, niem. Stolpe) – rzeka w środkowej części Pomorza, długość 138,6 km.
Rzeka wypływa z torfowisk położonych na wysokości około 200 m n.p.m. koło Sierakowskiej Huty, na Pojezierzu Kaszubskim, w górnym biegu przepływa przez teren moreny czołowej dochodzącej do 200 m n.p.m. (jezora Tuchlińskie, Trzebocińskie, Gowidlińskie i Węgorzyno), w środkowym piaszczysto-gliniaste utwory moreny dennej i gliny zwałowe w kompleksie dużych lasów i w dolnym, od Słupska w dolinach wysłanych gliną zwałową i torfami, przed ujściem do morza występują typowe piaski wydmowe. Uchodzi do Bałtyku w Ustce.
Słupia przepływa przez kilka jezior. Szerokość koryta: od 7 m w górnej części rzeki do 40 przy ujściu, średni przepływ przy ujściu 15,5 m³/s, średni spadek około 1,3 promila[potrzebne źródło].
Od północy zlewnia Słupi graniczy ze zlewnią Bałtyku, od zachodu ze zlewnią rzeki Wieprzy, od południa ze zlewnią Brdy, od wschodu ze zlewniami rzek Łeba i Łupawa.
Dopływy: Bytowa (25 km), Kamienica (30,0 km), Graniczna (10,7 km), Skotawa (44,6 km), Kwacza (21,0 km), Kamieniec (9,4 km), Gnilna (12,0 km), Brodek (14,5 km), Glaźna (15,0 km), Krępa, Krzywinka, Przelnica, Strasznica, Stropna, Sucha, Wąsietnica, Żelkowa Woda i Parchowska Struga.
Większe miejscowości: Słupsk, Ustka.

http://pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82upia_(rzeka)


http://www.youtube.com/watch?v=4uH-bhB4ZhE

http://www.youtube.com/watch?v=3l0Q8BnDnUk

http://www.youtube.com/watch?v=pUyhOF72g9w
przez matamu
10 czerwca 2013, o 16:02
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Pichna zapomniana rzeka

Relacja ze spływu rzeką Pichną na odcinku Zduńska Wola - Boczki.

http://www.youtube.com/watch?v=QdKXkijrCbY&feature=player_embedded

Sprzęt na spływ dostarczył kolega śpiochu. Zaczynamy na wysokości marketu na Sieradzkiej.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/df34_Zdjecie2082.jpg

http://img22.otofotki.pl/obrazki/nz375_Zdjecie2092.jpg

Tak to jest ten most. Most kolejowy na Pichnie w Zduńskiej Woli.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/al462_Zdjecie2097.jpg

Pierwszy most w Izabelowie.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/zy970_Zdjecie2105.jpg

Na drugim moście w Izabelowie kolega Grzesiek [ czeka na relacje ]

http://img22.otofotki.pl/obrazki/hc384_Zdjecie2107.jpg

Niestety są i takie kwiatki-

http://img22.otofotki.pl/obrazki/py327_Zdjecie2110.jpg

Najładniejszy odcinek Annopole- Rębieskie rzeka płynie obok rezerwatu Jabłecznik i dalej przez las dużo zwałek liczne meandry.' Lisi ogon' w akcji podczas przecinania kłody odpłynęło wiosło.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/fp838_Zdjecie2114.jpg

Goniłem na jednym z kwadrans aż już z daleka widze -JEST.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/rd106_Zdjecie2118.jpg

Pierwszy jaz za lasem suszymy ubrania.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/fa504_Zdjecie2119.jpg

Komitet powitalny w miejscowości Zamłynie- pozdrawiam.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/cf951_Zdjecie2123.jpg

Jeden z bardzo licznych jazów na rzece.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/rh277_Zdjecie2127.jpg

' a oni zaraz porzucili swoje łodzie' i ruszyli w droge powrotną.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/ao860_Zdjecie2133.jpg
http://img22.otofotki.pl/obrazki/uc718_Zdjecie2134.jpg

Jakie przyczyny złożyły się na to że ,pierwszy OPISANY spływ Pichną zakończył się sukcesem. Po pierwsze stan wody. Pichną można spłynąć tylko na wysokim stanie wody. I tu taki mieliśmy wprawdzie od najwyższego teraz ubyło około pół metra wody ale dało się jeszcze płynąć chodź miejscami szorując po dnie. Po drugie wcześniejsze rozpoznanie rzeki z brzegu ,zrobiłem wycieczke rowerową. Trzeci powód to środek transportu dla którego był to ostatni spływ. Można było się skupić na spływaniu a nie na ochronie pontonu , byliśmy przygotowani na zakończenie spływu w każdym miejscu. Nie bagatelną sprawe odegrały wiosła -twarde i sztywne pozwalające odpychać się od dna i brzegów rzeki.Ostatnia sprawa doświadczenie i wyszkolenie osady. Cóż weteranów Końskiej rzeki nie wiele spraw na wodzie może zatrzymać.

http://img22.otofotki.pl/obrazki/uc191_Zdjecie2133.jpg
przez drawa
11 czerwca 2013, o 07:15
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Nysa Łużycka

Nysa Łużycka (czes. Lužická Nisa, niem. Lausitzer Neisse, górnołuż. Łužiska Nysa, dolnołuż. Łužyska Nysa[potrzebne źródło]) – rzeka w Czechach (kraj liberecki), Niemczech (Saksonia) i Polsce (woj. dolnośląskie i lubuskie); lewobrzeżny dopływ Odry. Długość rzeki wynosi (według różnych publikacji) od 251,6 km do 254,6 km

Na długości 197,8 km rzeka wyznacza granicę pomiędzy Polską a Niemcami od 1945 roku (uznaną oficjalnie w latach 1950, 1970 i 1991); powierzchnia zlewni 4297 km² (2196 km² w Polsce). Górny odcinek rzeki o długości 53,8 km znajduje się na terenie Czech.

Więcej: http://pl.wikipedia.org/wiki/Nysa_%C5%81u%C5%BCycka

http://www.youtube.com/watch?v=g6fI33sWOBY

http://www.youtube.com/watch?v=J9K5sN8cbQk
przez WielkaPłetwa
11 czerwca 2013, o 13:30
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

Oława

Oława (niem. Ohle) - rzeka, jeden z głównych lewostronnych dopływów środkowej Odry. Przez mieszkańców dorzecza zwana jest również jako Oławka (przemiennie z nazwą oficjalną) - dla odróżnienia od miasta Oława.
Początek swój bierze powyżej miejscowości Lipniki w gminie Kamiennik, powiat nyski. Uchodzi do Odry na obszarze Wrocławia powyżej mostu Grunwaldzkiego. Istotną rolę odgrywa również kanał przerzutowy Nysa-Oława, jednak prowadzi on wody głównie dla potrzeb obszarów wodonośnych Wrocławia. Rzeka Oława jest ważnym ciekiem miasta Oława. Rzeka praktycznie poza odcinkiem źródłowym płynie przez tereny zurbanizowane i uprzemysłowione (Ziębice, Strzelin, Wiązów, Oława, Siechnice, Wrocław).

Rzeka nie posiada większych dopływów poza Krynką i Gnojną. W zlewni Oławy znajdują się obecnie 3 wodowskazy, 2 na Oławie, tj.: Zborowice i Oława oraz Przeworno na Krynce. Rzeka ma długość 91,7 km i powierzchnię zlewni A = 1167,4 km², do Odry uchodzi w km 250,4. Bierze początek na wysokości około 315 m n.p.m. na Przedgórzu Sudeckim. Średni spadek zlewni wynosi ok. 0,62%, a gęstość sieci rzecznej ok. 0,34 /km; zalesienie zlewni wynosi ok. 19%. Klimatyczny bilans wodny wynosi ok. 71 mm. Dopływy Oławy: Krynka, Gnojna i Brochówka

Więcej: http://pl.wikipedia.org/wiki/O%C5%82awa_(rzeka)
przez WielkaPłetwa
11 czerwca 2013, o 13:35
 
Skocz do działu
Skocz do tematu

cron