ForumWodne.pl

[miandas]

Jeden z weekendów listopada postanowiłem przeznaczyć na kontynuację pomysłu spłynięcia całą (czy też prawie całą) Wartą. Towarzyszył mi kolega Maciej, a dość niespodziewanie dołączył też Darek. Tak więc, było raźniej, przyjemniej, no i człowiek budował tzw. relacje.
Spłynęliśmy 70 km.
Przestrzenie miały w sobie coś malarskiego - takie jakby renesansowe krajobrazy, z lekką mgiełką, zamazanym konturem, niskim kontrastem. Poza tym pusto.

Start w sobotę rano w Międzychodzie. Pierwszego dnia płyniemy 38 km, śpimy za Skwierzyną. Maciej przygotowuje bogracz - w tym celu z wielkim poświęceniem ciągnie ze sobą na kajaku kociołek i trójnóg.
Kolejnego dnia, czyli w niedzielę, płyniemy do Gorzowa - 32 km.
Po drodze Santok, o którym trochę opowiada nam Darek (bestyjka wysłuchał wszystkiego w audycji Radia Zachód i referował na bieżąco),
Musi się również przydarzyć deszcz. Jest to o tyle przykre, że temperatura powietrza raczej nie przekracza 7 stopni, do tego wieje.
W Gorzowie żegnamy Darka, który kontynuuje realizację własnych, ambitnych planów kajakowych.

W stanicy kajakowej w Międzychodzie śmieci, gówna i totalna masakra. Szkoda - miejsce powstało dzięki dofinansowaniom z Unii. Że też nie potrafimy nic uszanować! Wszystko, co dostaniemy do łap, musimy zdewastować, zepsuć, spalić i obsrać (wiem, to uogólnienie, ale sytuacja się powtarza - ileż takich zdewastowanych miejsc już widziałem... )


rzadko się tak udaje, żebym sam był na zdjęciu


startujemy z Międzychodu. Humory dopisują. Jesteśmy pełni sił witalnych, a także nadziei na lepsze jutro.


jest pięknie








zakola Warty koło Korbielewa - zatrzymaliśmy się tytaj w poszukowaniu urzędu celnego - było to miejsce przedwojennej granicy polsko-niemieckiej. Istniał tu również drewniany most, do którego prowadzi malownicza droga (mostu już nie ma) - następne zdjęcie.








zadowolony z siebie Maciej


dopływamy do Skwierzyny


w dali widać ruiny starego portu


przerwa w Skwierzynie


charakterystyczny most kolejowy w Skwierzynie


robimy na popasie gulasz (mniam!)


poranki nad rzeką


pojawiła się mgła


całkiem duża mgła...


dąb przywołujący Darkowi miłe wspomnienia rodzinne


są i kormorany


Borek


ujście Noteci w Santoku


koło Gorzowa zaczyna padać - przed samym Gorzowem jest prosty, 3 km! odcinek Warty. Dziwnie się tam czułem...


i tak dopływamy do Gorzowa


jeszcze pamiątkowa słitfocia


i Darek płynie dalej. A my z Maciejem - do domu

[Ra$]

Piękne zdjęcia, ciekawa relacja - podziwiam samozaparcie (temperatury i pogoda wszak już nie rozpieszczają, a dzień bardzo krótki). Jak zwykle mam pytanie: jak z czystością wody? Chodzi mi bardziej o odczucie niż jakieś twarde dane. Zapach, przejrzystość, itp.. Da się wytrzymać?
Pytam bo sam pływam na Wiśle w Krakowie - już nie śmierdzi ale jest brudno...

[Mat]

Jak zawsze sympatyczna relacja.
Niestety tym razem nie dało rady dołączyć. Przynajmniej mieliście więcej w kociołku dla siebie

[hangman]

Plan na zimę: dokupić kokpitowy kajak i spróbować waszych doznań.
Gratulacje!! Trochę zazdraszam

[rawa]

Znowu patrzę z zazdrością , kociołek w zestawie niewiarygodne. Od 2 lat nie miałem noclegu z pływadłem, to się musi zmienić jak widzę takie zdjęcia o poranku. Gratuluję przygody i wrażeń.

[hangman]

Rawa, mam wrażenie, że to znowu wymaga innego spojrzenia na życie.
Szef mnie namawia na prace w weekendy, a tu się kroją takie wspomnienia.
Podupadłem ciut decyzyjnie, ale po tym poście nawracam na harcerskie życie

[marcel]

Świetny spływ, świetne zdjecia. Szkoda że to już jesień, bo brak zieleni na zdjeciach troche je pogarsza.
Tylko jakoś nie mogę się oswoić z mindasem w sztywnym kajaku, to wbrew naturze. ;P

[hangman]

Tylko jakoś nie mogę się oswoić z mindasem w sztywnym kajaku, to wbrew naturze.

Kajak zesztywniał od zimna Tworzywa tak mają...

[synkopa]

Z opisu wynika że był to jeden z tych spływów, które zapadają na dłużej w pamięć za sprawą atmosfery, nieśpiesznego przemijania zdarzeń i współtowarzyszy. Można robić kupę kilometrów, ścigać się z czasem, walczyć z przeciwnościami i nie osiągnąć tego rodzaju zadowolenia, co na takim spływie. Zanurzmy się w to, puśćmy wodze fantazji. Niech ten spływ zacznie się dzień wcześniej, późnym wieczorem i w absolutnych ciemnościach trwa przez jeszcze kilka godzin. Wytężony wzrok z największym trudem dostrzega jedynie zarys brzegów. Czasem nagle wyrośnie przed tobą "ostroga", którą w ostatniej chwili udaje ci się ominąć. Nad głową nie dostrzeżesz nawet gwiazd ukrytych za powłoką z chmur. Odgadujesz, w którą stronę zechce teraz skręcić rzeka. Zanurzony w ciszy, przerywanej jedynie grzmotem gwałtownego plusku od spłoszonego bobra, zatapiasz się coraz głębiej w ten świat, który należy do ciebie. Płyniesz tak jeszcze długo do miejsca, które tylko czekało na to aby cię przyjąć na resztę nocy. Wszystko w takim spływie wydaje się być udane od początku, organizacja, atmosfera i otoczenie. Nawet aura zadbała o zmienność zjawisk, aby dać ci radość z następujących po sobie zmianach pogody. Wyobraź sobie, iż po ciemnej nocy, nastały poranne mgły przedłużające sie do południa, kiedy to wreszcie pojawia się słońce w zenicie. I znów płynąc we mgle sam nie wiesz, czy płyniesz jeszcze po wodzie czy dałeś się unieść wraz z kajakiem. Teraz już nie jesteś sam, płyną z tobą inni, ale podobni do ciebie. Podobnie czujacy i odbierający jak ty to magiczne otoczenie. Ochoczo przyjmujesz towarzystwo i razem dajecie się nieść wodzie gdzieś hen w nieznane. Obserwujecie przemijające otoczenie, wymieniając uwagi i spostrzeżenia. Trwa to czas jakiś, ale nie czujesz, że coś Ci ucieka lub coś straciłeś. I znów znajdziecie świetne miejsce na wspólny nocleg. Siądziecie do wspólnego posiłku i podejmiecie tematy zarezerwowane wyłacznie na ten czas i miejsce. Ze zdziwieniem, ale i ulgą dostrzeżesz w tych ludziach podobną do twojej słabość. Przychodzi wreszcie czas, że możesz wyrzucić z siebie dręczące myśli i nie obciążyć nimi nikogo. Przeżywasz radość z bycia tu i teraz, wśród życzliwych tobie ludzi. Takie właśnie spływy pozostaną w twej pamięci na dużo dłużej, niż tych kilka zdań napisanych gdzieś na przemijającym forum.

[miandas]

jak z czystością wody?

Warta na tym odcinku nie ma raczej nic wspólnego ze zdrojem. Na większości trasy - wyłączywszy dość krótkie odcinki na wysokości miast i zaraz za nimi - nie śmierdziała i pojawiali się śmiałkowie łowiący ryby. W każdym razie korzystałem z mojego #watertogo, a w obozie, z wody warciańskiej (po odstaniu i przefiltrowaniu, a nastpęnie po ugotowaniu) robiłem kawę - i żyję.

Przynajmniej mieliście więcej w kociołku dla siebie

no przecież bym się podzielił ... Brakowało nam Ciebie!

dokupić kokpitowy kajak i spróbować waszych doznań

słuszna decyzja. Możesz też kupić gumowca...

Od 2 lat nie miałem noclegu z pływadłem, to się musi zmienić

piękna sprawa, uwielbiam spanie w namiocie na spływie. Pod warunkiem, że mi nikt do rana nie drze ryja za ścianą

to znowu wymaga innego spojrzenia na życie.

och, ja takie decyzje podjąłem parę lat temu. Życie zaczęło etap "z górki", więc albo teraz sobie pożyję, jak człowiek, albo pójdę do piachu z poczuciem, że to spierd...iłem

Tylko jakoś nie mogę się oswoić z mindasem w sztywnym kajaku, to wbrew naturze. ;P

spoko spoko. Nie wyrzucam solara. Na razie cieszę się nową zabawką ale już coraz częściej nachodzi mnie refleksja dotycząca wygody korzystania z gumofilca.

Przeżywasz radość z bycia tu i teraz, wśród życzliwych tobie ludzi.

Dzięki, że uzupełniłeś relację o swoje wrażenia. Ja w ogóle mam taką myśl, że w tych spływach jedną z wielu liczących się rzeczy jest to, że poznaję nowych ludzi. Każdy jest inny, każdy ma swoją historię i to jest fajne. Nie wiem, czy ze wszystkimi bym wytrzymał na codzień , szczególnie, że naprawdę mam ciężki charakter ale właśnie takie momenty, kiedy spotykam się z innymi - ważne, by w tak przyjemnych okolicznościach - jakoś mnie "socjalizują" .

Do wszystkich: zachęcam do ogłaszania się, kiedy wybieracie się na jakąś wodę. Jest wtedy szansa na spotkanie z innymi. Oczywiście nie ma nic złego w pływaniu samemu (sam tak często robię) lub w intymnych spływach bez rozgłosu ale czasem warto spotkać się z innymi na rzece - wiele rzeczy się wtedy wyjaśnia, ścierają poglądy, zawiązują nowe relacje, uczymy się czegoś nowego o świecie i sobie samych (strasznie to nadęcie zabrzmiało ale trudno )

[miandas]

film z listopadowej Warty

[maciej66]

Dziękuję Damianowi za zorganizowanie tego spływu. Darkowi dziękuję z płynięcie kilkunastu kilometrów samemu nocą Wartą po to żeby rano czekać na nas . Samo pływanie późną jesienią jest bardzo przyjemne i ma niesamowity klimat. Ognisko z kumplami, dobre jedzeni , dostatek wina to jest dodatkowa nagroda.

[miandas]

Dziękuję Damianowi za zorganizowanie tego spływu.

nie przesadzajmy
Owszem, rzuciłem pomysł i trasę ale jeśli chodzi o przygotowanie merytoryczne, mapy, że o kociołku nie wspomnę, to chyba Wasz udział był nawet większy

[synkopa]

Trzech facetów, trzy kamery i trzy różne punkty widzenia. Od teraz jest drugi. https://youtu.be/eObyo4NdENA Czekamy na ten ostatni.

[miandas]

fajny. Wreszcie widzę siebie, jak płynę w kajaku Ładna pogoda w ostatnim dniu, piękne widoki. Konie. Ślicznie.

[maciej66]

Ta ostatnia samotna noc na bagnach , ognisko bez kumpli było Ci na pewno smutno

[synkopa]

Ogniska z kumplami są przyjemne, ale po nich przychodzi ochota na odrobinę samotności, z którą bardzo dobrze się czuję i do której tęsknię. Bywa, że dreszczyk emocji przejdzie po karku, głównie za sprawą migrujących zwierząt, ale to tylko podnosi walor takiego bytowania. Jedynie z moją żoną udaje mi się zachować ciszę to tego stopnia, że nie tracę nic lub nie wiele z obcowania z przyrodą. Ale wiadomo, stare dobre małżeństwo rozumie się bez słów.

[chi]

ja mam chyba agorafobię bo jak dla mnie za szeroko

bawicie się elegancko, miło zobaczyć znajome twarze

zdjęcie we mgle pierwsza klasa